In een samenleving die voornamelijk christelijk is, heeft de kerk vaak een natuurlijke ingang tot de gemeenschap. Maar in landen waar andere religies in de meerderheid zijn, kan dat een grote uitdaging zijn. In ons werk in Myanmar horen we hoopvolle berichten van de kerk die vanuit een minderheidspositie bruggen bouwt tussen de verschillende bevolkingsgroepen.
Tearfund werkt aan sterke gemeenschappen, omdat we geloven dat er in gezamenlijkheid veel bereikt kan worden. Dat doen we via de kerken in de gebieden waar we werken. We moedigen hen aan om samen met hun omgeving te werken aan de ontwikkeling van de gemeenschap.
In een samenleving die voornamelijk christelijk is, heeft de kerk vaak een natuurlijke ingang tot de gemeenschap. Maar in landen waar andere religies in de meerderheid zijn, kan dat een grote uitdaging zijn. Zoals bijvoorbeeld in Myanmar, één van de armste landen in Zuidoost-Azië. Van de ongeveer 57 miljoen inwoners is 89% boeddhist, slechts 5% is christen.
Myanmar kent veel verschillende bevolkingsgroepen die elkaar onderling wantrouwen en voor een lange geschiedenis van gewelddadige conflicten hebben gezorgd. Drie jaar geleden werd via een militaire staatsgreep de regering afgezet. Sindsdien is het onrustig in het land. Er is veel verzet tegen het huidige regime, die met harde hand dat verzet neerslaat. Dit zorgt voor een grote stroom van ontheemden. Momenteel zijn er 2,8 miljoen mensen in Myanmar op de vlucht voor het geweld.
Tearfund biedt op dit moment noodhulp in een aantal oostelijke staten en dat doen we via twee denominaties: de baptisten en de Anglicaanse kerk. Via dezelfde kerkgenootschappen boden we ook het afgelopen jaar hulp aan de bewoners van de districten in Rakhine (in het westen) die in mei getroffen waren door de zware cycloon Mocha. De schade was van ongekende omvang: huizen waren zwaar beschadigd of soms zelfs volledig weggespoeld.
Via 37 kerken, vaak bestaande uit enkele tientallen leden, reikten we uit naar de mensen die het hardst hulp nodig hadden. Geloof en etnische achtergrond speelden daarbij geen rol en die houding zorgde voor een verandering in de gemeenschappen. Het heeft bijgedragen aan een onderling vertrouwen en waardering tussen de verschillende bevolkingsgroepen. Nu is als vervolg op de noodhulp in gezamenlijkheid met leiders vanuit verschillende groepen gebouwd aan de weerbaarheid van de gemeenschappen. Op die manier zijn ze beter voorbereid bij toekomstige rampen.
Eén van de voorgangers van de betrokken kerken vertelt: ‘Vroeger voelde ik me als christen onveilig als ik naar een dorp ging waar een andere bevolkingsgroep leefde dan de mijne. Tegenwoordig is dat niet meer zo. Ik voel me nu vrij om andere dorpen in de omgeving te bezoeken. Samen met de leiders uit die dorpen werken we nu aan een betere en gezamenlijke toekomst.’
Ondanks dat er meer begrip en waardering is richting christenen in sommige gemeenschappen, geldt dat hulpverlening onder druk staat. De huidige overheid staat geen hulp van buiten de grenzen toe. Tearfund ondersteunt de lokale kerken in hun werk en om dat werk niet in gevaar te brengen, vermelden we geen namen, (exacte) locaties en de lokale partners.
Samen met jou willen we nog veel meer kerken ondersteunen, zodat ook zij tot zegen kunnen zijn voor hun omgeving!
Het beeld dat bovenaan deze pagina is gebruikt is niet afkomstig vanuit het genoemde project.