
Myanmar is getroffen door een zware aardbeving. Nu al meer dan duizend doden, tienduizenden gewonden, verwoeste huizen en onbegaanbare wegen: de gevolgen zijn enorm. Tearfund verleent noodhulp aan de getroffen bevolking. In gesprek met directeur Guido de Vries die zelf in 2019 en 2020 in Myanmar heeft gewoond en gewerkt.
Ruim 2,8 miljoen mensen zijn ontheemd. Een groot deel leeft in het gebied van het epicentrum.
‘Ik schrok enorm. Automatisch gingen mijn gedachten naar de mensen die ik daar ken. Zijn ze ongedeerd? En de beelden gingen door mijn hoofd. Het epicentrum lag in de buurt van de steden Sagaing en Mandalay. Op weg naar projectgebieden moest ik daar iedere keer met de auto doorheen. Ik ken de gebouwen en de omgeving. Ik probeerde me voor te stellen welke schade de aardbeving had veroorzaakt. 7.7 op de schaal van Richter is van een verwoestende kracht.’
‘Myanmar is kwetsbaar voor orkanen en aardbevingen. In 2008 trof de cycloon Nargis het land, met meer dan 140.000 doden. Verschrikkelijk. En twee jaar geleden zorgde cycloon Mocha voor veel verwoesting. Extreme weersomstandigheden nemen steeds meer toe en verwoesten oogsten. Daarnaast is er een burgeroorlog gaande tussen Junta (het militaire regiem in Myanmar, red.) en oppositiestrijders. Dorpen worden gebombardeerd, en veel mensen zijn op de vlucht geslagen op zoek naar veiligheid. Ruim 2,8 miljoen mensen zijn binnen de landsgrenzen ontheemd. Een groot deel van hen leeft in opvangkampen in het gebied waar het epicentrum lag.’
Zij zijn zelf het best in staat om te beoordelen waar behoefte aan is
‘Na de berichtgeving zijn we gelijk in actie gekomen. Ons noodhulpteam had binnen 20 minuten al een eerste meeting. Vervolgens werd er contact gelegd met onze collega's in Myanmar en onze partnerorganisaties, als ook de internationale netwerken waar Tearfund bij aangesloten is. Zo’n eerste fase is vooral gericht op het verkrijgen van informatie. Het is belangrijk om te weten waar de meest urgente nood is. Maar eigenlijk weet je bij zo’n zware aardbeving al dat de primaire focus op onderdak, voedsel, schoon water en kleding ligt.’
‘We bieden inderdaad op dit moment noodhulp, maar we delen daarbij geen hulppakketten uit. Er is voor deze situatie een meer effectieve manier van hulpverlening. Wat je ziet, is dat de economie ondanks de crisissituatie doordraait. Er zijn veel kleine winkeltjes en degene die niet -letterlijk- zijn omgevallen, proberen de draad weer op te pakken. De markten starten zo goed en zo kwaad als dat het gaat met de ontwrichte infrastructuur weer op. Onze noodhulp bestaat daarom hoofdzakelijk uit financiële ondersteuning. Mensen krijgen cash en worden op deze manier in staat gesteld om de dingen aan te schaffen die ze het meest nodig hebben. Zij zijn zelf het best in staat om te beoordelen waar behoefte aan is. Denk daarbij aan voedsel, water, medicijnen en tentzeil voor onderdak. Het is daarmee dus maatwerk, waarbij een grote mate van eigenaarschap bij henzelf ligt. Kijk, mensen bevinden zich in een kwetsbare situatie en zijn afhankelijk van anderen. Deze vorm van noodhulp is niet alleen efficiënt, het helpt hen ook bij het hervinden van hun waardigheid.’
Het land heeft de steun en het gebed van de rest van de wereld nodig
‘Van de 57 miljoen inwoners van Myanmar is bijna 90% boeddhist en slechts 5% is christen. We werken al jaren met partnerorganisaties die een groot netwerk van kerken aan zich verbonden weten. Via hen kunnen we uitreiken naar de mensen die het hardst hulp nodig hebben, ongeacht hun religieuze achtergrond. Dat is gezien hun minderheidspositie, waarbij er soms ook onderdrukking is, heel bijzonder.
De kerk heeft op die manier in de loop van de tijd voor begrip en waardering gezorgd richting christenen in gemeenschappen. En dat komt ons werk alleen maar ten goede.
Waar we -vooral hier in Nederland- rekening mee moeten houden is onze berichtgeving. Het huidige regiem kijkt negatief naar hulp van buiten de grenzen. Om dat niet in gevaar te brengen, vermelden we daarom in onze communicatie geen namen van betrokkenen, partnerorganisaties of exacte locaties.’
‘Voor nu geldt dat onze volledige focus ligt op het verlenen van noodhulp. Myanmar is één van de armste landen in Zuidoost-Azië. Er zijn enorm veel uitdagingen en deze aardbeving komt daar bovenop. Het land heeft de steun en het gebed van de rest van de wereld nodig. Tegen onze achterban zou ik willen zeggen: bid voor alle hulpverleners en geef alsjeblieft een bijdrage aan ons werk zodat we de hulp kunnen bieden die zo nodig is.’