Afbeelding
Verhaal
7 november 2019
Ruben en Carina Griffioen: ‘We leven samen het gewone leven in ons gezinshuis’
Grote veranderingen beginnen vaak bij individuen die op kleine schaal andere keuzes maken. Wij noemen hen Rechtbrengers. We komen ze tegen in ons werk op andere continenten, maar ook in Nederland. We stellen ze graag aan je voor. Maak kennis met Ruben en Carina Griffioen.
‘Dat we hier zo blij van worden zit ‘m echt in de spontane momenten. Laatst zat Carina aan tafel iets creatiefs te doen met onze kinderen en kwam een van de jongeren er gezellig bijzitten. Een ander zat met ons aan de bar in de keuken te kletsen, terwijl ik aan het koken was. Dat is echt precies hoe wij het voor ogen hadden toen we ons gezinshuis startten, die gezelligheid en ontspanning. Het gewone leven met elkaar leven, daar kunnen we zo van genieten.’
Tot de kern
‘Onze droom om een gezinshuis te starten heeft zich in ongeveer tien jaar tijd laten vormen. We zijn allebei opgeleid tot hulpverleners en werkten veel met jongeren. We spraken weleens over de wens om meer te kunnen betekenen voor deze doelgroep. Ons werk voelde namelijk vaak als brandjes blussen; in een gesprek van een uur kom je niet tot de kern van wie iemand is en wat hij of zij wil in het leven.
We brainstormden over een huis waarin jongeren voor een bepaalde periode konden komen wonen om tijd voor zichzelf te hebben en rust te vinden. Een plek waar ze echt gezien worden en een spiegel voor krijgen, om uiteindelijk zelfstandig verder te kunnen. Toen we een boerderij in de vrije natuur in Ermelo vonden, viel alles op z’n plek en waagden we de stap. Gezinshuis KERN 5 is sinds augustus 2019 een feit en heeft naast ons eigen gezin al vier andere bewoners.’
We praten veel met de jongeren over omzien naar anderen.
Onrecht overwinnen
‘In het leven van de jongeren die bij ons verblijven heeft onrecht plaatsgevonden. Los van wie of wat hieraan ten grondslag ligt, moeten ze weer door. Wij kunnen wat onrechtvaardig is geweest niet weghalen, maar we kunnen hen wel helpen om er mee om te gaan. Om het te overwinnen, te accepteren en hun eigen kracht te vinden. We praten veel met de jongeren over omzien naar anderen. Zij ontvangen zegeningen in dit leven en kunnen daarmee ook weer iets betekenen voor de maatschappij. Een missionaire houding vinden we belangrijk.’
‘We hebben een waslijst aan ideeën en dromen voor de toekomst. Dieren hebben mensen bijvoorbeeld zoveel liefde te geven, dus die gaan er zeker komen bij de boerderij. Misschien een paar kippen, konijnen en een varkentje… Daarnaast wellicht een dagbesteding in de vorm van een theehuis, om zo ook de omgeving iets te bieden. We fantaseren voorlopig nog even door! Voor nu zijn we vooral dankbaar om te zien dat het creëren van een ‘normale thuissituatie’ al zo goed is gelukt en dit daadwerkelijk rust brengt in de levens van onze jongeren.’
Foto en tekst: Iris Zwart.
