Water drinken uit de kraan is hier in Nederland vanzelfsprekend. Voor veel mensen, onder meer in Congo, is dit echter niet het geval. In Congo kampen 25,8 miljoen mensen met een chronisch tekort aan schoon drinkwater. Tearfund werkt in de provincie Noord-Kivu aan de aanpak van dit probleem.
In het vorig jaar verschenen rapport van de Congolese regering over voedselzekerheid blijkt dat 25,8 miljoen mensen kampen met een chronisch tekort aan voedsel en schoon drinkwater. Dit wordt veroorzaakt door slechte oogsten, ziekten, werkloosheid en interne ontheemding als gevolg van conflicten. Als gevolg hiervan zijn de voedselprijzen verder gestegen, met ernstige gevolgen voor de meest kwetsbare huishoudens. Gevechten tussen gewapende groepen en strijdkrachten in Congo - die sinds maart 2022 weer zijn opgelaaid - hebben geleid tot de ontheemding van naar schatting 2 miljoen mensen. De meesten van hen bevinden zich nu in de provincie Noord-Kivu. Tearfund werkt in deze provincie aan onder meer toegang tot schoon drinkwater en dat doen we via en met de lokale comités.
Jeanine (38) is voorzitter van een de comités die zorgdragen voor de waterbronnen in haar gemeenschap. "De regio waar we wonen is redelijk afgelegen. Het water was hier enorm vervuild en het zorgde ervoor dat mensen te maken kregen met allerlei ziektes en gezondheidsproblemen. Je zag het gewoon al aan de kleur van het water dat het niet veilig was om te drinken, of om je te wassen. Op sommige plekken was er wel schoon water, maar zeer beperkt. Bij de putten stonden lange rijen van mensen en mensen vochten met elkaar om iets van dat water te verkrijgen. Het droeg allemaal bij aan nieuwe problemen: onveiligheid, gewelddadigheden, slechte hygiëne, kinderen die niet naar school kunnen omdat ze op zoek moesten naar schoon water. En dan moet je weten dat hier veel mensen wonen die op de vlucht zijn geslagen. Ik ben zo dankbaar dat we hier kunnen nu meerdere plekken hebben waar we schoon water kunnen halen. Er is een opvangsysteem voor regenwater gebouwd hier bij het schoolgebouw en latrines zorgen ervoor dat de hygiëne een stuk beter is geregeld."
Valentin (35) is secretaris van een ander comité in de gemeenschap. Ook hij ziet de enorme verandering die dankzij het project heeft plaatsgevonden. "Voordat we hier voldoende waterbronnen hadden, moesten mensen lange afstanden reizen. Vaak naar dorpen die minstens 2 of 3 km verderop lagen. Ook hier was het zo dat er bij de waterputten die er wel waren veel werd gevochten omdat iedereen probeerde een voorraad voor zichzelf te bemachtigen. Nu hebben we een eigen bron met reservoir die toegankelijk is voor mensen in een bepaalde zone. Op het reservoir zijn vijf kranen aangesloten en daardoor hoeven de mensen niet meer zo lang te wachten voordat ze aan de beurt zijn. Tegelijkertijd weet ik dat mensen in andere zones nog geen toegang hebben tot schoon water. Het dorp is namelijk overbevolkt vanwege de vele vluchtelingen die hiernaartoe zijn gekomen.”
Toegang tot schoon (drink)water is onderdeel van ons project in Noord-Kivu dat loopt van 1 juli 2023 tot en met 30 juni 2024 en door de Europese Unie wordt gefinancierd. In het project wordt naast toegang tot schoon drinkwater ook gewerkt aan sanitaire en hygiënische voorzieningen aan 33.202 mensen, met name kinderen. 16 dorpen ontvangen ondersteuning bij het bewerkstelligen van 10 duurzame kindvriendelijke ruimtes en 10 scholen in Kibirizi en Kayna (Noord-Kivu). Bijzondere aandacht gaat uit naar traumazorg en het bieden van bescherming aan kinderen door het creëren van veilige plaatsen voor hen. Omdat veel kinderen bij hun vlucht gescheiden zijn van hun verzorgers, richt het project zich ook op het herenigen van gezinnen.
De Europese Unie en haar lidstaten zijn 's werelds grootste donor van humanitaire hulp. Noodhulp is een uiting van Europese solidariteit met mensen in nood over de hele wereld. Het heeft tot doel levens te redden, menselijk lijden te voorkomen en te verlichten, en de integriteit en menselijke waardigheid te waarborgen van bevolkingsgroepen die getroffen zijn door natuurrampen en door de mens veroorzaakte crises.
Via haar afdeling Civiele Bescherming en Humanitaire Hulp helpt de Europese Unie jaarlijks miljoenen slachtoffers van conflicten en rampen. Met het hoofdkantoor in Brussel en een wereldwijd netwerk van veldkantoren verleent de EU hulp aan de meest kwetsbare mensen op basis van humanitaire behoeften.