Waar hoop jij op deze kerst? Misschien wel op vallende sneeuwvlokjes, een goed gevulde tafel vol familie en vrienden, of gerechtigheid en vrede op aarde? Kalongo uit Congo deelt graag zijn kerstgedachte met jou. Over het wonder dat trauma en haat niet het laatste woord hoeven te hebben.
'Ik groeide op in een dorp in het noorden van Congo. Een regio die tegenwoordig vooral bekendstaat door de conflicten tussen bevolkingsgroepen. Toch heb ik een vredige jeugd gehad. Zo herinner ik me hoe we kerst vierden als familie. We gingen eerst naar de kerk, daarna aten we samen en gaven we elkaar cadeaus. Maar naarmate ik ouder werd, liep de spanning op. Het escaleerde tot een bloedige burgeroorlog die van 1998 tot 2003 duurde.'
'In 1999 vertrok ik voor mijn studie naar Kenia. Juist in die tijd vond er een heftige strijd plaats in Bogoro niet ver van waar ik was opgegroeid. Op één dag werden meer dan 270 mensen gedood, waaronder ook 13 familieleden van mij. Het was een enorme klap. Zonder mijn geloof had ik hier nooit mee kunnen omgaan. Ik klampte me vast aan Christus als mijn Trooster, mijn Geneesheer.'
'Toen ik in 2006 terugkeerde naar Congo was de oorlog voorbij. Maar de spanningen waren er nog steeds. Mensen die als kind nog samen hadden gespeeld, passeerden elkaar nu op straat zonder elkaar te groeten. De conflicten hadden een spoor van vernietiging achtergelaten; zowel letterlijk als figuurlijk. De levensomstandigheden waren verschrikkelijk. Ik besefte dat er veel trauma was, maar boos blijven was niet het antwoord. De enige manier om vooruit te komen, was om de problemen bij de wortel aan te pakken. Ik besloot daarom projecten op te zetten gericht op zowel landbouw, als vredesopbouw.'
'Afgelopen september was ik in Vilo, één van de dorpen in het noorden waar we actief zijn met onze projecten. Tijdens een bijeenkomst in de kerk deelden verschillende mensen hun verhaal. Eén van hen was Freddy, een jonge gast van zo’n 18 jaar. Hij vertelde ons dat hij op een dag wat rondhing toen hij door het regeringsleger werd opgepakt. Het leger dacht ten onrechte dat hij zich aangesloten had bij een militiegroep, waarop Freddy hardhandig werd gearresteerd, ondervraagd en gemarteld.'
'Toen hij na een paar dagen werd vrijgelaten, was hij volledig van slag. Hoe kon dit gebeuren door het leger dat het volk juist moest beschermen? Al snel wilde hij wraak nemen door zich aan te sluiten bij een militiegroep. Maar voordat hij dat kon doen, werd Freddy Godzijdank uitgenodigd om deel te nemen aan het vredesproject. Het veranderde zijn leven compleet! Hoewel Freddy niets anders heeft gekend dan spanningen en conflicten, sloot hij zijn getuigenis af met de belofte dat hij zich nooit en te nimmer zal aansluiten bij een militiegroep. Een wonder!'
'Dát is voor mij de ware betekenis van Kerst! Jezus is gekomen om de relatie tussen ons en God, en tussen mensen onderling, te herstellen. Om vrede op aarde te brengen. En wanneer we in harmonie leven met elkaar heeft dat ook consequenties voor hoe we met onze omgeving omgaan. Daar oog voor krijgen, is de sleutel tot verandering!'
'Ik hoorde nog veel meer overweldigende getuigenissen in Vilo. Tot slot zongen alle aanwezigen samen een lied: "Prijs de Heer, omdat Hij goed is, Zijn goedheid duurt eeuwig!" God zij geprezen voor het wonder van Kerst. De geboorte van onze Redder die is gekomen om te herstellen wat beschadigd is.'