Afbeelding
Verhaal
2 juni 2021
Van afhankelijkheid naar zelfredzaamheid en vrijheid
Als je iedere dag in armoede leeft en moeite hebt om rond te komen, lijkt een weg eruit haast niet voor te stellen. Toch is het mogelijk om met kleine stappen een grote verandering teweeg te brengen. De Zuid-Soedanese Mary, Michael en Angelo volgden via hun kerk het Umoja-programma en leerden hoe zij zélf iets aan hun situatie kunnen veranderen. Dit is hoe hun leven er nu uitziet.
Mary Agul vertelt: ‘Mijn man was altijd de kostwinner in ons gezin. Met het beetje geld dat hij verdiende met zijn werk, konden we voorzien in de basisbehoeften van ons gezin. Toch hadden we te maken met veel uitdagingen. We hadden geen geld om naar de dokter te kunnen en onze kinderen gingen niet naar school. Ik deelde wel plannen met hem over hoe ik dacht dat we ons leven konden verbeteren, maar daar deed hij eigenlijk niets mee. We hadden vaak honger omdat we te weinig te eten hadden, en waren bang dat onze kinderen net als veel andere kinderen in onze woonplaats op straat zouden belanden.’
Als iedereen in Zuid-Soedan zou leren dat hard werken helpt om je leven te verbeteren, zouden armoede en gevechten geschiedenis zijn.
Mary’s man Michael vult aan: ‘Anderhalf jaar geleden sloot mijn vrouw zich aan bij het Umoja-programma van Tearfund. Alles wat ze leerde aan kennis en vaardigheden, deelde ze met mij en onze kinderen. We ontdekten dat we onze situatie konden verbeteren als we onze tijd en energie op de juiste manier zouden inzetten en hard zouden werken.’ En dat lukte het stel. Ze startten een akkerbouwbedrijf waar ze op zes hectare grond pinda’s verbouwen. ‘Vorig jaar hebben we veertig zakken pinda’s geoogst. Daarvan hebben we er twintig verkocht en met de opbrengst hebben we een koe gekocht. Hierdoor hebben we als gezin altijd verse melk en kunnen we ook andere gezinnen helpen aan melk’, vertelt Michael. Mary is trots op wat ze samen hebben bereikt. ‘We werken hard om ons gezin te onderhouden en hebben nu genoeg inkomsten en mogelijkheden om onze kinderen voldoende te eten te geven.’
‘Umoja heeft ons kracht gegeven. Als iedereen in Zuid-Soedan zou leren dat hard werken helpt om je leven te verbeteren, zouden armoede en gevechten geschiedenis zijn. Dan zou iedere familie genoeg te eten hebben en in staat zijn om in hun eigen levensbehoeften te voorzien’, zegt Michael. ‘We hebben ons potentieel ontdekt en weten nu wat we kunnen bereiken met wat al voorhanden is. Deze nieuwe manier van leven die we dankzij Umoja hebben ontdekt, geven we binnen onze familie door.’
Umoja heeft mij bevrijd van onwetendheid, luiheid en afhankelijkheid van anderen. Nu ben ik vrij.
Een reis van hoop naar vrijheid
Ook de 33-jarige Angelo Agany woont in Warawar, Zuid-Soedan. Hij is Umoja-facilitator in zijn stad en vertelt over de sociale structuren in dit deel van Zuid-Soedan. ‘In onze cultuur heeft iedereen een duidelijk rol. Door hoe onze samenleving is ingericht en tradities, blijven mensen bepaalde patronen volgen die eigenlijk helemaal niet gunstig zijn voor de maatschappij. Ik ben bijvoorbeeld de jongste in ons gezin, en daardoor heb ik allerlei privileges die anderen niet hebben. Na het afronden van de middelbare school trok ik bij mijn broer in. Als oudere broer moest hij voor mij zorgen, wat erin resulteerde dat ik zelf alles voor lief nam. Ik was lui, gaf nergens om en hing elke dag een beetje zonder doel rond. Ik dacht er geen moment aan om mijn leven een andere richting te geven’, vertelt Angelo. ‘Ik had absoluut geen verantwoordelijkheidsgevoel en maakte geen plannen om me te settelen. Alles wat ik nodig had vroeg ik aan mijn broers. Als zij niet aan mijn eisen konden voldoen, resulteerde dat vaak in ruzie.’
Zijn leven begon te veranderen toen Angelo zich aanmeldde voor het Umoja-programma in zijn kerk. ’Na een paar trainingen, realiseerde ik mij dat ik mijn tijd en talenten zo lang had verspild. De trainingen leerden mij bovenal dat ik alles in mij had om mijn leven te veranderen en onafhankelijk en zelfredzaam te zijn. Ik was er klaar mee dat ik al mijn tijd verspilde en opende de eerste computerwinkel in onze stad om inkomen voor mijzelf te genereren. Daarnaast verkoop ik pinda’s én richtte ik de eerste middelbare school in Warawar op. Zonder de trainingen die ik via het Umoja-programma heb ontvangen, had ik dit allemaal niet kunnen doen. Ik hoop dat het programma nog veel meer mensen in Zuid-Soedan bereikt, zodat mensen ontdekken hoeveel ze zelf kunnen bereiken met hun talenten. Het programma heeft mij bevrijd van onwetendheid, luiheid en afhankelijkheid van anderen. Nu ben ik vrij. Dat gun ik iedereen in Zuid-Soedan!'
