
Laos is een land in Zuidoost-Azië dat grenst aan Myanmar, China, Vietnam, Cambodja en Thailand. Ouane groeide op in een boerengezin waarin het de gewoonte was dat er niet meer wordt verbouwd dan nodig is. Als tiener kreeg hij het om verder te kijken dan het hier en nu.
Ik zei tegen mijn vader: wat als we gaan uitdelen aan anderen?
Ouane groeide op in een christelijk gezin dat leefde in de bossen van het ruwe berglandschap in Laos. Ze woonden in een grot waar ze zich schuilhielden voor de gewelddadigheden van verschillende milities. Als tiener, toen de situatie veiliger was geworden, verhuisde het gezin naar een dorp en had Ouane voor het eerst de mogelijkheid om naar school te gaan.
‘Ik kom uit een boerengezin, en we leefden van de verbouw van rijst, bananen en koffie. Onze oogst was voldoende om onszelf elke dag van eten te voorzien. We verbouwden dan ook niet meer dan nodig. Ik herinner me dat ik op een gegeven moment mensen zag die niet in staat waren om in hun eigen voedsel te voorzien. Ik zei tegen m’n vader: wat als we nou eens meer gewassen gaan verbouwen en daarvan gingen uitdelen aan anderen? Zo is het begonnen. Voldoende was niet meer voldoende en we leerden om verder te kijken dan het hier en nu. Het besef dat er meer potentieel is, werd aangesproken. Onze oogsten namen toe en wat overbleef, konden we verkopen in de steden’. Andere mensen uit zijn gemeenschap zagen het voorbeeld en volgden.
Ouane wordt via een programma voor sociale ondernemers ondersteund om armoede en onrecht te bestrijden. Een belangrijk onderdeel is het leren van ervaringen van anderen. ‘Dankzij het programma had ik de mogelijkheid om kerken in Indonesië te bezoeken die door Tearfund zijn toegerust om naar hun omgeving om te zien en de aanwezige noden aan te pakken. De lessen heb ik meegenomen naar Laos.’
‘De omstandigheden zijn hier soms uitdagend. Daarom vind ik het gedeelte uit Job 14 zo bemoedigend. Daar staat: ‘Voor een boom is er altijd hoop: als hij wordt omgehakt, loopt hij weer uit, er blijven nieuwe loten komen. Al wordt zijn wortel in de aarde oud, al gaat zijn stronk dood in de grond, zodra hij water ruikt, bot hij weer uit, en vormt twijgen, als een jonge scheut.’ Deze tekst laat mij beseffen dat nieuw leven mogelijk is, en dat biedt hoop.’
Ouane traint mensen om op een goede manier gewassen te verbouwen. Daarnaast adviseert hij hoe zij hun oogsten op de markt kunnen verkopen. Om aardverschuivingen in het regenseizoen te voorkomen, is het ook belangrijk om berghellingen te beplanten. ‘Je moet weten dat de sommige dorpen zeer afgelegen liggen. Om er te komen, moet je soms via gevaarlijke wegen. In veel gemeenschappen ben ik een van de weinige personen van buiten. Dat gegeven helpt mij juist in mijn werk: mensen zien dat ik om hen geef omdat ik de moeite neem om een reis vol uitdagingen aan te gaan. Er ontstaat een relatie, en daardoor zijn ze gemotiveerd om deel te nemen aan de trainingen.’
In veel gebieden zijn er slechts beperkte voorzieningen. Door het lobbywerk van Ouane bij de lokale overheid zijn er mooie resultaten bereikt. Zo is een van de gemeenschappen nu voorzien van elektriciteit. De impact beperkt zich echter niet alleen tot economische en maatschappelijke vooruitgang. Dankzij zijn werk zijn er ook nieuwe kerken gestart. ‘In de gemeenschappen waar ik actief ben, wonen vooral boeddhisten. Ik ben vaak de eerste christen die zij ontmoeten. Omdat ik vanuit mijn geloof weiger om aan bepaalde activiteiten mee te doen, kwamen er gesprekken tot stand. Op die manier kon ik delen over God en de Bijbel. Het is een grote zegen dat hierdoor mensen tot geloof zijn gekomen.’
Laos is een land in Zuidoost-Azië dat grenst aan Myanmar, China, Vietnam, Cambodja en Thailand. De burgeroorlog van 1959 tot 1975 kende zoveel bombardementen dat een hele generatie opgroeide in angst voor het gevaar. Het land heeft een ruw berglandschap en veel dorpen liggen afgelegen en zijn moeilijk bereikbaar. Van de 7,8 miljoen inwoners is 60% boeddhist, minder dan 1% is christen.