Nederland staat grotendeels stil door het coronavirus. Scholen, restaurants en café's zijn gesloten, evenement afgeblazen en ook het openbaar vervoer is drastisch teruggebracht. Ook zijn in het hele land kerkdiensten geannuleerd. De recente ontwikkelingen roepen bij mij de sterke behoefte op om als kerk de situatie om te denken. Hoe kan een kerk, juist in deze tijden, in deze situatie van betekenis zijn?
Een tijd geleden ervoer ik zelf wat het met je doet als je twee weken opgesloten bent in je eigen huis. Ik had flinke griep en na een paar dagen voelde ik me eenzaam. Ik miste sociaal contact en verbinding met de wereld om me heen. En ik miste de voldoening van de activiteiten die ik normaal gesproken onderneem. Met die emoties nog aan de oppervlakte realiseer ik me dat heel veel meer mensen dit (gaan) ervaren. Ik ben natuurlijk geen viroloog, maar het zou natuurlijk zo kunnen zijn dat er in de komende weken nog veel meer mensen thuiszitten. Mensen die hun werk niet meer kunnen doen, zelf ziek zijn, publieke activiteiten die afgelast worden en verschillende plekken die gesloten zijn. Dan wordt je wereldje ineens erg klein en dat zou je zomaar kunnen aanvliegen.
De nood van eenzaamheid neemt dan toe. Wat zou de kerk daarin kunnen betekenen? In onze projecten zien we steeds weer wat voor krachtige positie de kerk kan innemen in de eigen omgeving. Dat begint met het kijken naar de noden die er spelen en de hulpbronnen die een kerk zelf heeft. Eenzaamheid is een bekende nood in de huidige samenleving en ik verwacht dat dat in de komende weken alleen maar toeneemt. Hoe kan een kerk heilzaam present* zijn?
1. Het aanbod van een gezelligheidstelefoonlijn voor mensen die behoefte hebben aan een ‘kletsje’ nu ze alleen thuiszitten. Door gebruik te maken van de telefoon kan het allemaal vanuit huis gebeuren en is er geen kans op besmetting. En in de meeste kerken zijn er heel wat vriendelijke (oudere) mensen die graag als vrijwilliger beschikbaar willen zijn hiervoor.
2. Of zet een boodschappen bezorgservice op voor mensen die in quarantaine zitten. Mensen die gezond zijn ontvangen van iemand die in quarantaine zit een boodschappenlijstje. Zij hangen een tas met boodschappen aan de deur. Daar kan natuurlijk ook een boodschap bij zitten om de zieke op te beuren. Of iets om een bezigheid te geven, zoals een puzzelboekje. Via een tikkie of een betaalverzoek kan de zieke de boodschappen betalen.
3. Via sociale media kun je digitaal samen vieren, door bijvoorbeeld deze inspirerende talks van The Justice Conference met verwerkingsvorm of Groen Geloven te delen. Via de Facebook- of Whatsappgroep van de kerk kunnen gemeenteleden hun gedachten over de opdrachten uitwisselen.
4. Gooi eens een briefje met je telefoonnummer door de brievenbus bij ouderen in je straat en vraag hoe het met ze gaat. Hebben ze nog iets nodig?
5. Bied via de lokale Facebookgroep of Buurt-app een kletspraatje of een maaltijd aan. Of een spelletje Wordfeud.
6. Zolang we gezond zijn en geen klachten hebben mogen we nog de deur uit van meneer Rutte. Als we maar grote groepen vermijden en kwetsbare mensen ontzien. Wat dacht je dan ervan om in plaats van een kerkdienst met een klein groepje zwerfvuil te gaan opruimen in de buurt? Of een stilte-wandeling maken?
7. Sluit je aan bij #Nietalleen, het nieuwe platform die hulpvragers enerzijds en kerken en lokale hulporganisaties anderzijds verbindt. Overal in Nederland zetten kerken en talloze lokale organisaties zich in voor mensen die hulp. Praktische hulp nodig? Een luisterend oor? Deze mensen kunnen bij #Nietalleen terecht. Tear heeft zich ook bij dit platform aangesloten.
*Een term die Bert Roor gebruikt in zijn promotie onderzoek, waarin hij spreekt over een kerk die missionair én diaconaal aanwezig is om het evangelie (heil) te vertegenwoordigen.