Moses Alagbe: Juist zij die het zwakst lijken…

God geniet van de variatie die Hij in de Schepping heeft gelegd. Ondanks alle pracht kwam de mens in opstand tegen Hem. Het zorgde voor gebrokenheid. Dit is tot aan de dag van vandaag onder meer zichtbaar in relaties en in hoe er wordt omgegaan met mensen die anders zijn of die als zwak worden gezien. Op veel plekken ter wereld behoren zij tot de outcasts. Zij worden verwaarloosd en gezien als nutteloos. Voor hen is er niet of nauwelijks ruimte om volwaardig mee te doen aan de samenleving. Onze gebroken wereld is een gepolariseerde wereld!

Tegenover deze harde realiteit staat -gelukkig- Gods verzoeningsplan dat zich richt op heel de wereld. In Zijn ogen is elk persoon speciaal en van betekenis, ongeacht ras, leeftijd, geslacht, handicap of beperking. Volgens een officiële definitie staat inclusie voor ‘de praktijk om gelijke toegang tot kansen en middelen te bieden aan mensen die anders zouden worden uitgesloten of gemarginaliseerd’. Als ik het in mijn eigen woorden zou zeggen dan gaat inclusie over ‘ergens toe behoren’, over ‘een volwaardig onderdeel zijn van een groter geheel’.  

In 1 Corinthiërs 12:12-24 schrijft Paulus over het belang van alle delen van het lichaam, ondanks dat ze verschillend zijn. Sommige delen zijn zichtbaar en zien er sterk uit, andere zijn onzichtbaar en lijken zwak. Maar allemaal spelen ze een belangrijke rol in het effectief laten functioneren van het lichaam. Dit Bijbelgedeelte bepaalt me iedere keer opnieuw bij Gods plan met deze wereld.  

Elk mens, ongeacht fysieke, mentale, sociale of economische omstandigheden, behoort tot het grotere geheel en moet gelijke kansen krijgen om deel te nemen aan de samenleving. Kijk door Zijn ogen naar de ander, juist ook als zij zwak lijken en besef: iedereen is belangrijk.