Terugblik herdenkingsdienst Qatar: 'Vraagt God mij om sober te leven?'

Al fietsend richting de herdenkingsdienst hoor ik de kerkklokken van de Domtoren in Utrecht steeds harder luiden. Ik weet dat ze luiden voor de slachtoffers van het WK in Qatar. Dat ik dit geluid hoor in mijn eigen stad maakt indruk op me. Bij binnenkomst in de Domkerk, klinkt de stem van één van de arbeiders die in Qatar gewerkt heeft uit de speakers, afgewisseld met bouwgeluiden. De kerk zit vol en het verbroedert dat ik niet de enige ben die zich druk maakt om het onrecht in Qatar. Ik voel me namelijk best machteloos in deze situatie: wat kan ik doen? Het bezoeken van deze dienst geeft mij het gevoel dat ik er nét iets meer aan kan doen. Bewust stilstaan bij het leed, herdenken en bidden voor de nabestaanden.

Wat mag het míj kosten? 

Het gebed dat volgt - van Bisschop De Korte – bevestigt dit op een confronterende manier. Hij bidt: ‘De meesten van ons hier aanwezig profiteren van het huidige systeem. Hoor onze schuldbelijdenis. Bekeer ons tot een sobere levenshouding.’ Die komt wel binnen! Want het kost mij persoonlijk niet zoveel om niet naar het WK te kijken. Ik vind voetbal best leuk, maar om het een keer over te slaan is geen probleem voor mij. Maar in dit gebed hoor ik een bredere oproep: kijk eens naar je eigen leven. Waar profiteer jij van, ten koste van anderen? Ik vraag mezelf af wat ik in mijn leven kan laten. Wat mag een sobere levenshouding míj kosten? In de kleding die ik koop, de telefoon die ik gebruik, welke vervoersmiddelen ik gebruik… Mag mijn levensstijl mij een beetje pijn doen en moeite kosten? Vraagt God van mij om sober te leven? En zo ja, hoe ver moet ik dan gaan? De vragen spoken door mijn hoofd als ik door de stromende regen terug rijd naar mijn warme comfortabele huis.