Trinity uit Oeganda: ‘Mensen zullen eerder sterven aan honger dan corona’

Coca Cola

Als er een christelijke school in Trinity’s wijk wordt geopend, verandert zijn leven compleet. 'Ik kreeg een computer, schoolboeken en voedsel. En het allerbelangrijkste: ik leerde God kennen en gaf mijn leven aan Hem. Op mijn zeventiende mocht ik stagelopen bij Coca Cola, waardoor ik de sloppenwijk kon verlaten en uitzicht had op een andere toekomst. Als je de sloppenwijk verlaat, word je automatisch een voorbeeld van het feit dat er licht is aan het einde van de tunnel. Mensen zagen wat ik had bereikt en wilden zijn zoals ik.'

Trinity kan de sloppenwijk niet zomaar loslaten. Hij voelt zich verantwoordelijk om armoede te verslaan en richt het bedrijf Era92 op, een creatief bureau dat jongeren traint op het gebied van ontwerp, kunst en technologie. 'De naam 92 komt van mijn geboortejaar: 1992. Het is ons doel om jonge mensen toe te rusten om veranderaars te worden in hun eigen gemeenschap en buurt. Oeganda is een van de jongste naties van Afrika. Als jongeren geen scholing krijgen, moeten ze jong trouwen en krijgen ze kinderen die in dezelfde armoede terechtkomen. Met goed onderwijs en de juiste tools doorbreken we die vicieuze cirkel. We hebben al gewerkt met 500 jongeren in drie sloppenwijken.'

Politie voor de poort

Met de komst van corona worden de zorgen over zijn ‘oude thuis’ ineens een stuk groter. 'De situatie is kritisch. Op een normale werkdag trekt ongeveer de helft van de populatie van de sloppenwijk naar de stad om te werken. Door de lockdown mogen mensen de sloppenwijk niet meer uit. De poorten worden bewaakt door de politie en het leger. Dat betekent chaos. Veel mensen bellen me radeloos op. Een vrouw waarmee ik werk zorgt voor zeventien kinderen in een ruimte van vier bij vier meter. ’s Nachts vouwen ze zich met z’n allen naast elkaar op de matrassen, maar overdag is het onmogelijk om iedereen binnen te houden.'

Gewoon even een paar weken thuiswerken is in de sloppenwijken van Kampala geen optie. 'Tachtig procent van de mensen doen 'hand tot mond'-werk. Ze verkopen voedsel op straat en leven met wat ze van dag tot dag verdienen. De lockdown betekent dat geen inkomsten en dus geen eten. Hulporganisaties die normaal gesproken voedsel brengen, mogen de krottenwijken niet meer in. Mensen zoeken op de vuilnisbelt naar restjes. Jongeren stelen voedsel uit andermans huizen. Er wordt gevochten om voedsel. Mensen zullen door de lockdown eerder sterven aan honger dan aan Corona.'

20.000 monden

Trinity kan niet anders dan een voedselprogramma beginnen, genaamd 92 hands. 'Jezus inspireert mij en ik wil Hem imiteren. In Handelingen lees ik over de eerste christenen, die alles wat ze hebben verzamelen en delen met mensen in nood. Ik begon met het idee om een paar gezinnen te voeden. Toen dacht ik aan Jezus, die zei dat we zelfs meer kunnen doen dan Hij deed, als we in Hem geloven (Johannes 14:12, red.). Ik stelde mijn doel bij tot het voeden van 5000 monden. Dat lukte en ik prijsde God daarvoor. Nu gaan we zelfs richting de 20.000 monden. We kunnen misschien niet naar ons favoriete café voor een kop cappuccino, maar we kunnen wel een pak melk geven aan het gezin dat het keihard nodig heeft. We moeten het samen doen.'

'Voor de coronacrisis las ik het boek ‘The ruthless elimination of hurry’. Het hielp me om te vertragen, om in de aanwezigheid van God te zijn en in Hem te rusten. We weten niet hoe lang deze situatie gaat duren, wanneer het vaccin er is en welke veranderingen nog op ons pad komen. Dit is de tijd om op Hem te leunen en te erkennen dat Hij God is. Hij is het begin en het einde, dat moet de wereld nu weten. Ik kan angstig worden als ik naar het nieuws kijk. Maar God zegt: ‘Wees niet bang, want ik ben bij je.’ Hij heeft ons niet een geest van angst gegeven, maar een geest van vrede, hoop en liefde. Wij kunnen niets anders doen dan die liefde uitdelen aan de mensen die het nodig hebben.'

Lees ook: Kijk- én luistertip: de prachtige uitvoeringen van 'The Blessing'