Reinier van den Berg: ‘Miljarden kleine zetjes maken toch een grote beweging’

Vanuit de keuken zie je de weidse wolkenlucht. Vanaf de bank spot je reeën en roofvogels. En ‘s avonds schijnt het licht van de maan door de glazen erker naar binnen. ‘Mijn vrouw en ik begonnen jaren geleden in een kleine benedenwoning in Utrecht, met een postzegel als tuin. En toch was het ons paradijsje. Thuis zit ‘m niet in de grootte van het huis of de tuin, maar in wat je zelf aan waarde toevoegt. Ik ben avontuurlijk ingesteld en kan me thuis voelen in de wildernis, maar nergens voel ik me zo thuis als thuis. Thuis vind ik toch wel het summum. Ik ben ontzettend dankbaar dat we nu op deze prachtige plek mogen wonen.’

De meteoroloog had twee harde eisen voor zijn nieuwe huis in het buitengebied van Wageningen, dat hij met hulp van een architect ontwierp. ‘Veel ramen, want ik word vrolijk van licht. En ik wilde dat het volledig ecologisch zou zijn. We hebben nagedacht over een tiny house, maar met het oog op onze kinderen en kleinkinderen, is het iets minder tiny geworden. Ons huis bestaat grotendeels uit duurzaam gecertificeerd hout. Het dak is gemaakt van leisteen uit de Ardennen. Warmte en energie halen we uit een warmtepomp en zonnepanelen.’

Lees ook: Mirjam van der Vegt: ‘Thuis is daar waar ik mijn eigen, gekke zelf kan zijn’

Tornadojagen

Dat verandert compleet als Reinier naar Amerika reist om op tornado’s te jagen. ‘Je kunt het een beroepsmatige hobby noemen. Veilig jagen op tornado’s valt of staat met het maken van goede weersverwachtingen. Het helpt je bijvoorbeeld om in de zomer, het seizoen van festivals én van zware onweersbuien, betere weersvoorspellingen te doen en adviezen te geven. Tijdens een van die tornadoreizen kwamen we langs een oud postkantoor in Texas. Ik moest enorm nodig naar de wc en werd doorverwezen naar de eerste verdieping.

Een schoonmaker met het syndroom van down ging me voor in de lift en drukte op de knop. ‘Do you know who Jesus is?’, vroeg hij vanuit het niets. Krijg nou wat, dacht ik, wat moet ik hier mee? Hij werd ongeduldig en vroeg het nog een keer. Het zette me aan het denken: Wist ik wie Jezus wás of wist ik wie Hij is? Toen ik later in mijn hotelkamer in een Bijbel las, drong het ineens tot me door dat God bestaat. Ik had sterk het gevoel dat God mij bij de les probeerde te trekken.’

Eenmaal terug op Schiphol ziet zijn vrouw het meteen. ‘Je bent veranderd, zei ze. Ik vertelde het hele verhaal. Het zat me nogal hoog. Mijn vrouw zei dat ze met haar zus had gebeden dat God zich aan mij bekend zou maken. Dat maakte de impact van mijn thuiskomst ineens een stuk groter. Het was de reis van mijn leven. Ik ontdekte steeds meer dat wetenschap en geloof juist heel goed samen kunnen gaan. In het weer zie ik facetten terug van God en van zijn oneindige creativiteit. Soms moest ik me tijdens mijn weerpresentatie echt inhouden, omdat ik zo enthousiast was over hoe het allemaal in elkaar zit.’

De aarde als huurhuis

Voor Reinier zijn geloof en zorg voor de aarde onlosmakelijk met elkaar verbonden. ‘We mochten de dieren een naam geven. Waarom zouden we dan dieren uitmoorden en natuurgebieden tot de laatste boom leegroven? Als je gelooft in een Schepper, dan komt de zorg voor de aarde daar automatisch bij. Dat geldt niet alleen voor het christendom, maar ook voor het Jodendom en de Islam. Je kunt God eren door goed met Zijn schepping om te gaan. Als we de aarde beschouwen als een huurhuis, waar we een tijdje mogen verblijven, dan is het toch niet meer dan logisch dat we het na de huurperiode weer in nette staat opleveren?’

Reinier is hoopvol. ‘Je kunt misschien denken: Wat betekent mijn ledlampje naast de uitstoot van China? Dan kun je ook zeggen: wat betekent mijn sponsorkindje in de grote vluchtelingenstroom? Aan doemdenken heeft niemand iets. Elk kindje telt. Elk lampje telt. Miljarden kleine zetjes maken toch een grote beweging.’

Lees ook: Elbert Smelt: ‘Thuis is daar waar mijn missie is’