Kerken aan de slag tegen armoede in Indonesië

In Indonesië is het verschil tussen arm en rijk groot. De werkloosheid onder jongeren stijgt. Daarnaast komen er veel natuurrampen voor, die heviger en frequenter worden door klimaatverandering. Erger nog, rampen in Indonesië treffen vaak mensen die al kwetsbaar zijn en in armoede leven. Het zijn uiterst stressvolle en traumatische gebeurtenissen voor de bevolking. De onzekerheid over inkomen en voedselvoorziening raakt gemeenschappen diep.

Aan de slag met de eigen gemeenschap 

Tearfund werkt al jaren samen met kerken in Indonesië via lokale partner Yayasan Sion. Yayasan Sion richt zich op het trainen van kerken volgens de Church and Community Transformation (CCT) methode. Dit is een proces waardoor de kerk zich meer bewust wordt van haar rol om hun gemeenschap te dienen en er voor elkaar te zijn.

Op deze manier ontdekken groepen kerkleden wat de Bijbel zegt over armoede en onrecht. Ook leren zij om samen met de gemeenschap om hen heen te inventariseren wat de problemen zijn én hoe ze die kunnen oplossen met behulp van hun eigen talenten en middelen. Zo kan de gemeenschap zelf concrete projecten opzetten om de situatie in hun dorp te verbeteren. Dit heeft geleid tot de oprichting van een CCT-beweging. 

In de loop der jaren hebben kerken in Indonesië ook een steeds grotere rol gekregen bij noodhulp en rampenpreventie. Tijdens rampen zijn veel kerken bijna letterlijk een 'thuis' doordat ze haar leden onderdak en hulp verleent. Daarom werkt Tearfund samen met het Jakomkris-netwerk, een nationaal netwerk van kerken en christelijke NGO's dat weer andere kerken toerust en voorbereidt op rampen. 

Resultaten 

• Meer dan 211 kerken hebben zich aangesloten bij het CCT-leerproces. Deze kerken zetten zich nu actief in voor de ontwikkeling van hun gemeenschap, ondersteund door de lokaal aanwezige middelen. 
• Kerkleden zijn zich meer bewust van hun hulpbronnen en de waarde van samenwerking met de lokale gemeenschap buiten de kerk.
• De kerk wordt sterker; kerkleden nemen meer deel aan aanbidding en bijbelstudies, zijn meer betrokken bij activiteiten en het uitvoeren van gemeenschapsprojecten.
• Kerkleden worden milieubewuster en initiëren projecten zoals het inzamelen van plastic, biologische landbouw en afvalrecycling.
• Er is meer aandacht voor kwetsbare en uitgesloten leden van de gemeenschap.
• Relaties tussen christenen en moslims zijn verbeterd.
• Kerken werken nauwer samenwerking met lokale en regionale overheden. Zo zijn acht lokale kerken zijn door de lokale overheid goedgekeurd om met de gemeenschap samen te werken aan bijvoorbeeld de afvalbank, het beheer van waterdistributie, de kredietvereniging en de emancipatie van mensen met een beperking. Veertien kerken werken samen met de gemeenschap bij het aanpakken en oplossen van sociale, economische en milieukwesties.
• Negen kerken zijn 'leercentra' geworden voor andere kerken; zij trainen nieuwe kerken in het CCT-model. 

Verder loopt er een samenwerking met vijf theologische universiteiten, worden er verschillende leerbijeenkomsten georganiseerd en is er de mogelijkheid om als kerk op uitwisselingsreis te gaan.  

Uitdagingen 

• De CCT-beweging in Indonesië maakt een enorme groei door. Dat is natuurlijk geweldig bemoedigend, maar er zijn meer middelen nodig om de uitbreiding te kunnen ondersteunen.
• De stijgende armoede en de hoge kosten van levensonderhoud zijn een grote last voor gezinnen en gemeenschappen. 
• Het vereist tijd en geduld om kerken binnen het Jakomkris-netwerk een ecologische theologie te laten ontwikkelen. Hardnekkige overtuigingen zitten dit in de weg, zoals het idee dat als je je voorbereidt op een ramp, je deze juist aantrekt. 'Maak geen slapende leeuw wakker', wordt gezegd.  Of: 'Rampen zijn een straf voor zonde en hebben niets te maken met klimaatverandering'.

Inspirerende buurman

De kerk in het dorp Gentan is een aantal jaar geleden begonnen met CCT. De pastor vertelde ons dat hij merkt dat gemeenteleden actiever zijn geworden, meer voor elkaar zorgen en meer samenwerken. Een van de kerkleden vertelde: ‘Nadat ik een training had gevolgd, ben ik begonnen met het opruimen van zwerfafval rondom mijn huis. Toen mijn buurman dat zag, volgde hij mijn voorbeeld. Ik zag ook een stuk land dat ik voorheen nooit gebruikte. Ik heb het nu beplant met verschillende groentesoorten.’ Dit is een mooi voorbeeld van hoe mensen in hun stad of dorp zich steeds bewuster worden van hun omgeving en de middelen die ze hebben. Ze ondernemen actie en pakken samen problemen aan om zo de gemeenschap verder te ontwikkelen.

Met jouw gift steun je het werk van Tearfund in projecten als deze.