'Waarom maken die bulldozers de huizen kapot?', vroeg het dochtertje van Gert-Jan

Geen tijd te verliezen

Gert-Jan: ‘Ik kan mij nog goed herinneren dat ik een e-mail van Josephine, namens de Redeemed Gospel Church, in mijn mailbox kreeg. Ik was op dat moment nog niet zo heel lang onderdeel van het medewerkersteam in Maassluis. Het bericht en het bijgevoegde videomateriaal raakte mij. Gelijk heb ik gekeken of er de mogelijkheid was het project in Nairobi financieel te ondersteunen.

In diezelfde week werd ik ook gebeld door andere kerkleden, waaronder Gerard. Ook hij had het bericht ook ontvangen. We deelden dezelfde mening: Wij willen én moeten als kerk bijdragen. Juist ook omdat we al langer verbonden zijn aan de Redeemed Gospel Church. De eerstvolgende zondag heb ik in onze kerk meegedeeld dat we gingen helpen en dat er veel geld nodig is. Binnen een week tijd hadden we enorm veel geld binnengehaald. Ik ben God hier nog steeds dankbaar voor.

Bijzonder was de enorme vrijgevigheid van kerkleden. Er was weinig tijd om fondsenwervende activiteiten op te zetten, het geld moest er gelijk komen. Ik herinner mij wel nog dat één van onze kerkleden in die periode de laatste hand legde aan een mooi kunstwerk. Het geld dat hij voor dit kunstwerk kreeg doneerde hij aan het project.’

Josephine: ‘De beelden waar Gert-Jan het over heeft waren beelden uit Mukuru Kwa Njenga, de regio waar ook Redeemed Gospel Church actief is. Tienduizenden mensen zijn hier hun huis kwijtgeraakt. Ik kon het eigenlijk niet geloven. In de eerste instantie voelde ik mij enorm machteloos.

Tijd om lang na te denken was er niet. Er moest direct gehandeld worden. Als kerk plaatsten we een oproep waarin we mensen vroegen schoenen, kleding en andere bruikbare spullen te doneren. Daarnaast deelden we een bericht waarin we vroegen om een financiële bijdrage. Dit bericht bereikte ook de gemeente de Ark in Maassluis. Mede dankzij hun financiële steun hebben we in korte tijd 2.000 huishoudens kunnen helpen. De meeste families hier bestaan uit 5 tot 7 personen, dat zijn dus meer dan 10.000 mensen geweest.’

De liefde voor Kenia stopt nooit

Gerard: ‘Ik kan mij nog goed herinneren dat Gert-Jan met mij deelde hoe zijn dochter reageerde op de beelden uit Mukuru Kwa Njenga. Haar reactie gaf op een bijzondere manier weer hoe we ons hebben laten raken door de situatie in Nairobi.’

Gert-Jan: ‘Ja, de ontvangen beelden emotioneerde mij, maar misschien emotioneerde de reactie van mijn dochter mij nog wel het meest. Mijn dochter is vier jaar oud. Toen zij de beelden zag van de bulldozers die over de krotten in de sloppenwijken heen reden, vroeg ze aan mijn vrouw: ‘Mamma, waarom doen ze dat? Waar moeten de mensen wonen nu hun huis kapot wordt gemaakt?’. Ze was enorm onder de indruk van wat ze op beeld zag gebeuren. De schrijnende situatie ging zo niet alleen voor mij, maar voor ons hele gezin steeds meer leven.’

Josephine: ‘Ik vind dit enorm bijzonder om te horen en kan niet onder woorden brengen hoe enorm dankbaar ik ben voor de verbinding tussen Redeemed Gospel Church en de gemeente de Ark in Maassluis.’

Gerard: ‘Die dankbaarheid is volledig wederzijds. Vanaf ons eerste contact met de Redeemed Gospel Church voelden we ons verbonden aan Kenia. Het contact heeft ons ook als kerk veel gebracht en geleerd. Onze liefde voor kerk in Kenia is dus groot en stopt nooit.’

Van voedselhulp tot onderwijs

Gerard: ‘Hoe is de situatie nu? Welke hulp kunnen jullie op dit moment bieden?’

Margaret: ‘We hebben nog steeds verschillende projecten lopen. Zo is er een project gericht op voedselzekerheid. In Nairobi zijn ouders vaak niet in staat hun kinderen van voedsel te voorzien. Ondervoeding is hier een groot probleem. Wij zorgen dat er gevarieerde maaltijden beschikbaar worden gesteld. Dat deden we al voor de sloop en dat doen we nu nog steeds.

Een ander programma is ons onderwijsprogramma. Door middel van dit programma kunnen we de ouders van kinderen ondersteunen in het betalen van de leskosten. Een heel aantal kinderen hebben via dit programma al hun diploma kunnen halen. Het heeft ze in staat gesteld om een vervolgstudie op te pakken. Er zijn zelfs een aantal die nu aan de universiteit studeren.’

Gerard: ‘Toen ik zelf Kenia bezocht viel het mij op dat jullie populatie erg jong is. Veel jonge mensen hebben geen werk, ondanks hun veelheid aan talenten.’

Josephine: ‘Dat klopt. De meeste jongeren hebben de kans niet om hun talenten verder te ontwikkelen. Vaak pakken de jongeren werk op waar weinig kennis voor nodig is, zoals het werk in de bouw. Maar dat werk is vaak erg zwaar en biedt weinig zekerheid.

Margaret: ‘Daarbij moet je je realiseren dat veel van deze jongeren geen drie maaltijden per dag krijgen, zoals de meeste jongeren in Nederland waarschijnlijk gewend zijn. Vaak kunnen de jongeren hier net één maaltijd per dag betalen. Dat is te weinig om op de been te blijven. Werken met een lege maag is vrijwel onmogelijk.’

Gerard: ‘Het is erg belangrijk dat jullie de verbinding tussen de verschillende problemen zo goed opmerken. Juist daarom vind ik het ook zo mooi dat jullie voor een holistische benadering in jullie aanpak kiezen. Niet alleen onderwijs is van belang, ook het hebben van een dak boven je hoofd en het hebben van toegang tot voldoende eten en drinken speelt een rol. Ik hoop dat jullie je als kerk en lokale organisatie voor al deze verschillende facetten kunnen blijven inzetten.’

In groot vertrouwen op God

Josephine: ‘Ons werk gaat voorlopig door. En we krijgen er heel veel voor terug. Zo zijn er heel veel getuigenissen die ik met jullie zou kunnen delen. Ik heb sinds de sloop al enorm veel mooie ontwikkelingen mogen zien. Veel mensen hebben weer zicht op een betere toekomst. Ik ben God enorm dankbaar voor zijn trouw. Hij is erbij, in alles wat we doen. We zullen Zijn grootheid altijd blijven verheerlijken door het werk van de Redeemed Gospel Church heen.’

Gerard: ‘Dat zeg je mooi. Ik ben elke keer weer onder de indruk van de manier waarop jij je geloof beleeft, Josephine. Het is bijzonder krachtig hoe jij blijft vertrouwen op God, ondanks alles. Misschien vind ik dat wel het mooiste aan onze verbondenheid als kerken; dat jullie ons op afstand zo kunnen inspireren in het leven met God.’