Een bijzondere vriendschap op duizenden kilometers afstand

Ruim anderhalf jaar geleden reisde Josephine samen met een groep jongeren uit haar kerk, de Nederlands Gereformeerde Kerk Maassluis, af naar Nairobi om daar Redeemed Gospel Church te ontmoeten. Josephine en Ester raakten tijdens deze reis met elkaar in contact, maar de twee trokken toen nog niet veel naar elkaar toe. Het échte contact ontstond pas toen Josephine weer terug was in Nederland.

Kunnen jullie jezelf kort voorstellen?

'Hoi! Ik ben Josephine, 19 jaar en ik woon samen met mijn ouders en broertjes in het mooie Maassluis. Momenteel zit ik in mijn derde jaar van de opleiding Pedagogiek.'

'Hi! Mijn naam is Vonoto Shateya, ik ben 20 jaar en woon in Nairobi Kenia. Momenteel studeer civiele techniek en ben ik lid van de Redeemed Gospel Chruch.'

Kunnen jullie meer vertellen over jullie vriendschap? Hoe is deze begonnen?

'Toen de groep jongeren weer terugging naar Nederland, begon de vriendschap', legt Ester uit Kenia uit. 'Via Instagram kwamen we met elkaar in contact en zo raakten we aan de praat. Josephine was erg geïnteresseerd in het kinderprogramma van onze kerk en ik deelde foto’s en informatie. Na een tijdje wisselden we telefoonnummers uit en zo deelden we steeds meer met elkaar. Door alle drukte rondom school en andere dingen praten we niet iedere dag, maar onze band blijft nog steeds sterk.'

'Ons contact begon inderdaad via Instagram', vertelt de Nederlandse Josephine. 'We deelden herinneringen over de reis en ik merkte ik dat het contact en de warmte van de mensen in Kenia miste. Zo begroet iedereen elkaar op straat en is de kerk niet alleen op zondag een ontmoetingsplek, maar de hele week door. Een enorm contrast met Nederland. Door het contact met Ester zie ik het leven meer vanuit haar perspectief en ik merk dat dit mij vaak bemoedigt. Eens in de paar weken appen we met elkaar over ons leven en delen we punten waar we voor kunnen danken en bidden. Zo blijven we op de hoogte van wat er bij de ander speelt', legt Josephine uit. 'Ondanks dat we niet elke dag contact hebben, denk ik bijna dagelijks aan Ester en Kenia.'

Wat is voor jullie persoonlijk het belangrijkste dat je het afgelopen jaar leerde?

'Afgelopen jaar leerde ik veel over de waarde van familie en vriendschap',  vertelt de Keniaanse Ester. 'Familie hoeft niet te betekenen dat mensen dezelfde bloedlijn, stam, ras of kleur hebben. Ik vond ook familie bij mensen van verschillende kleuren en rassen en hier dank ik God voor.'

Josephine: 'Het belangrijkste dat ik meeneem uit 2019 is dat het goed is om onbekende en nieuwe dingen te proberen. Je bent nooit te oud om te leren (en ook nooit te jong!). Ik ben echt een ster in de verkeerde kant op fantaseren: 'Durf ik dit wel? Iemand anders kan dit toch veel beter?'Afgelopen jaar leerde ik dat ik best wat positiever mag denken.'

En waar zijn jullie het meest trots op?

'In het teken van nieuwe, onbekende dingen doen én durven… In 2019 ontwierp ik voor de geboorte van een oppaskindje het geboortekaartje!', vertelt Josephine enthousiast. 'Ik had geen ervaring, maar ik was zo enthousiast dat ik besloot de uitdaging uit te gaan. Ik ben trots op het eindresultaat, maar misschien nog trotser op het proces dat ik doormaakte.'

De Keniaanse Ester is met name enthousiast over de band tussen de twee kerken uit Nairobi en Maassluis. 'Ik ben trots op de relatie die we bouwden. Het is zo mooi hoe deze relatie is gegroeid, soms lijkt het alsof we elkaar al jaren kennen.'

Wat was minder leuk?

'Ondanks dat het een onwijs mooi jaar was, waren er ook minder leuk dingen', legt Josephine uit. 'Laatst las ik een artikel waarin stond dat drie op de tien jongeren kampt met depressie. Ook in 2019 werden mensen in mijn omgeving met ziekte geconfronteerd. Dit zijn lastige en moeilijke perioden, maar wij mogen weten dat er een God is bij wie we terecht kunnen.'

Ook Ester had het niet altijd makkelijk in 2019. 'Het minder leuke deel van afgelopen jaar was dat ik zes weken niet naar school kon vanwege financiële zaken. Maar de Bijbel zegt dat alles goed werkt voor degenen die van de Heer houden, en daar vertrouw ik op.'

Als jullie kijken naar afgelopen jaar, waar zijn jullie dan dankbaar voor?

'Ik ben voor heel veel dingen dankbaar', begint Josephine. 'Eigenlijk voor alles wat ik mag ontvangen en geven in dit leven. In het bijzonder voor mijn lieve familie en vrienden. Verder ben ik dankbaar voor waar ik nu sta, dat ik geniet van mijn opleiding Pedagogiek. Dat ik merk dat ik nog meer mag groeien op verschillende gebieden in dit leven. Daarnaast ben ik ontzettend dankbaar dat ik Ester dit jaar in Nederland mocht zien!'

Ester: 'Ik ben dankbaar dat ik het jaar sterk kon afsluiten met de hulp van God. Ook mocht ik afgelopen jaar mijn eindejaarexamens afleggen en kreeg ik de kans om Nederland te bezoeken. Hier maakte ik nieuwe vrienden en kwam ik meer te weten over het land en natuurlijk de gemeente uit Maassluis. Het was een geweldige ervaring en de herinneringen daaraan zitten voor altijd in mijn hart.'

Wat wensen jullie elkaar toe voor het nieuwe jaar?

Josephine: 'Ik wens Ester toe dat ze door mag gaan met de dingen die haar blij maken en dat ze mag groeien op de plek waar ze nu staat. Ik bewonder de invloed die Ester heeft op mensen in haar kerk en daarbuiten. Verder hoop ik dat ze haar plek vindt binnen haar studie en dat onze vriendschap ook in 2020 en de jaren daarna blijft!'

'Mijn gebed voor Josephine is dat haar doelen voor 2020 zullen slagen en dat God haar energie en gezondheid zal geven om door te blijven gaan', vertelt Ester. 'Ik bid dat de verlangens van haar hart vervuld mogen worden. Mijn wens is dat we elkaar snel weer zien en dat onze vriendschap nog verder zal doorgroeien.'