Wauw! Deze kerk bouwde zelf een school voor de kinderen uit het dorp

Het is een autorit van bijna een uur om van de dichtstbijzijnde grote stad in de Ethiopische plaats Koysha Bele'eka te komen. De weg vanuit Sodo voert door de bergen over nieuw asfalt, afgewisseld met hobbelige rode zandwegen die dwars door kleurrijke plaatsen gaan. Koysha Bele’eka, in de volksmond ook wel Bele genoemd, ligt omringd door hoge bergtoppen. In het regenseizoen is het er voornamelijk groen, de rest van het jaar stoffig en droog.

Daar, midden in een van de buitenwijken, staat een groengeschilderd kerkgebouw waar op zondagochtend luid gejoel uit klinkt. Op zich niet uitzonderlijk voor Ethiopië, waar op vrijwel elke straathoek wel kerken en moskeeën lijken te zijn. Maar deze kerk, die druk bezocht wordt door mensen uit de buurt en waar tijdens de dienst regelmatig nog iemand naar binnen sluipt, heeft een bijzonder verhaal. En dat gaat over meer dan de dienst op zondagochtend.

‘Een paar jaar geleden zijn we begonnen met Umoja, een proces waarbij je als kerk leert aanwezig te zijn in de omgeving', vertelt Nebiyu*, een van de oudsten van de kerk. ‘In plaats van te kijken naar wat we niet hebben, zijn we met andere ogen gaan kijken naar de uitdagingen in onze omgeving en naar de middelen die we wél hebben. Een van de eerste problemen die ons opviel was het gebrek aan basisonderwijs.'

Kinderen kunnen niet naar school

‘Kinderen uit Bele moeten ver reizen om naar school te kunnen, waardoor onderwijs voor veel ouders onbetaalbaar is’, vervolgt Nebiyu zijn verhaal. 'Daarnaast is de weg die kinderen, vaak in hun eentje omdat hun ouders aan het werk zijn, moeten afleggen om op school te komen verre van veilig. Er gebeuren regelmatig ongelukken op de drukke wegen, waardoor we merkten dat ouders er steeds vaker voor kozen om hun kinderen dan maar thuis te houden. Met alle gevolgen van dien.’

Met deze uitdagingen in gedachten, ging de kerk op onderzoek uit. Ze wisten dat de lokale overheid onderwijs belangrijk vindt en bereid is daarin te investeren. Zelf merkten ze op dat er om het kerkgebouw veel land zat dat eigenlijk niet echt gebruikt werd. Na verschillende gesprekken met buurtbewoners en de lokale overheid kwamen ze tot een plan: ‘Wij hebben ruimte, en de overheid wil geld investeren in onderwijs. Met de juiste hulp vanuit het dorp hadden we alles in handen om zelf een school te bouwen!’

En dus gingen ze aan de slag met bouwen. In eerste instantie vier lokalen voor groep 1 tot en met 4 en een bibliotheek. En terwijl het derde gebouw, met lokalen voor groep 5 tot en met 8 in aanbouw is, krijgen nu zo’n 200 kinderen les in het gebouw dat al af is. De leraren worden betaald van een kleine contributie die ouders betalen, en daarnaast betaalt de kerk het lesgeld van zes kinderen wiens ouders deze kosten niet kunnen opbrengen.

De kerk is een mooi voorbeeld van wat je kunt bereiken door gebruik te maken van eigen middelen en kennis. Dankzij de school die ze zelf hebben gebouwd, kunnen er veel meer kinderen naar school. Ondertussen blijft de kerk ook dromen. ‘We hopen dat we uiteindelijk nog veel meer kinderen mogen verwelkomen op onze school en dat onderwijs voor iedereen bereikbaar wordt!

* Naam is om privacyredenen aangepast. Foto's: Hannah Westra. Op de headerfoto: Een meisje kijkt nieuwsgierig een van de klaslokalen in.