Toen de zoon van Mira in zijn handen stond met een bijna-uit-elkaar-vallende verzameling aan recepten, bedacht ze zich hoe enorm belangrijk de kunst van het doorgeven eigenlijk is.
‘Als ik over een paar jaar op kamers ga, neem ik dit denk ik maar mee. Want hoe kan ik anders al die recepten maken die hier instaan?’ Mijn zoon heeft het hier over ons gezinskookboek. Iedere keer als we een recept hebben uitgeprobeerd en we vinden het lekker, plakken we het in dit schrift. Vaak nog met aanvullende notities waarin staat hoe we het recept zelf nóg lekkerder maken. Zo hebben we door de jaren heen een aardige verzameling recepten opgebouwd. Toen mijn oudste dochter op zichzelf ging wonen, kopieerde ze bijna het hele boekje. Nu heeft ze haar eigen versie en krijgen wij soms tips met haar nieuwe vondsten.
Vanaf het moment dat ik voor mijzelf moest gaan koken, ben ik al aan het experimenteren. Toen ik trouwde deden we dat samen en later, toen de kinderen ook konden koken, als gezin. Het is eigenlijk iets wat we allemaal graag doen. Lekker, gezond en gevarieerd koken. Soms uitgebreid, vanuit verschillende keukens met de bijpassende kruiden. Koken is dus iets wat ik graag aan mijn kinderen doorgeef, zodat zij het op hun beurt weer aan hun kinderen kunnen leren.
Eigenlijk is dit precies wat Paulus in 2 Timotheüs 2:2 schrijft: ‘Geef wat je in aanwezigheid van velen van mij hebt gehoord, door aan betrouwbare mensen die geschikt zijn om anderen te onderwijzen.’ In andere woorden: geef iets wat je zelf geleerd hebt aan anderen door, zodat zij het op hun beurt kunnen doorgeven. Deze wijze woorden komen overigens niet van Paulus zelf, hij leerde ze van Barnabas.
Wist je dat Tearfund al 50 jaar lang geleerde lessen doorgeeft aan volgende generaties? Dit doen we met name via de lokale kerk, waar we mensen weer volledig tot bloei laten komen.
Jarenlang trekken Barnabas en Saulus samen op
In Handelingen 11 lees je over de stad Antiochië (in Turkije). Hier kwamen tijdens de christenvervolging in Jeruzalem verschillende vluchtelingen terecht. Ze vertelden in Antiochië over het evangelie van Jezus aan de Joden en de Grieken in de stad. Veel mensen komen in die periode tot geloof.
Zelfs zo veel dat ook de achtergebleven christenen in Jeruzalem het te horen krijgen. Daarop sturen ze Barnabas, een diepgelovige man, om polshoogte te nemen. Als Barnabas ziet wat God mogelijk heeft gemaakt, spoort hij iedereen aan om trouw te blijven. Om zijn boodschap kracht bij te zetten neemt hij Saulus, een jonge pas bekeerde Jood, mee naar Antiochië. Saulus weet namelijk hoe belangrijk het is dat de nieuwe christenen onderwijs blijven ontvangen. Jarenlang trekken Barnabas en Saulus samen op en geven ze onderwijs aan de nieuwe gemeente. In de hoofdstukken die volgen lees je hoe Barnabas en Paulus (zoals Saulus ging heten na zijn doop) hun werk blijven uitvoeren. Later neemt Paulus Timotheüs onder zijn hoede en leert hij hem wat hij van Barnabas heeft geleerd. Daarbij draagt Paulus Timotheüs op om de lessen ook weer door te geven.
Paulus liet mensen bij alle momenten meekijken
Het optrekken met elkaar gaat over het leven met God in alle facetten. Dat zijn momenten van vallen en opstaan, momenten van overwinning en momenten van twijfel. Paulus liet mensen bij alle momenten meekijken. Durf jij dat ook? Mensen mee laten kijken op de momenten dat je het even niet allemaal op een rijtje hebt?
Toen we bij een christelijke organisatie werkten en ons inkomen uit giften bestond, hebben we naast geweldige momenten ook best lastige tijden gekend. Op momenten dat we er financieel en emotioneel doorheen zaten, hebben onze kinderen dat ook meegekregen. Niet om hen te belasten met zorgen, maar om een eerlijk beeld van het leven mee te geven. Het leven bestaat uit mooie én minder mooie momenten.
Dwars door alles heen hebben we geprobeerd om te laten zien dat een leven in vertrouwen op God de moeite waard is. Niet omdat dat alles dan goed gaat, maar omdat Hij je nooit alleen laat ploeteren en trouw is in zorg en liefde.
Sommige recepten die we proberen mislukken of vinden we niet lekker. Die mogen dan ook niet in het boekje. Soms wil er niemand koken en eten we patat met vette snacks. Ontspannen zijn, je niet beter voordoen dan je daadwerkelijk bent, volgens mij maakt dat hét recept voor een mooie doorgeef les!