Een paar dagen geleden ontmoetten we een huilende vrouw op straat in onze buurt. Een van onze kerkleden ging naar haar toe om en vroeg waarom ze huilde en of ze iets nodig had. Ze zei en ik citeer: "Ik ben eenzaam, ik heb al een paar dagen met niemand gesproken".
Eenzaamheid is één van de belangrijkste doodsoorzaken in Amsterdam. Een jaar geleden lazen we in de krant het verhaal van een vrouw die dood in haar huis dood werd aangetroffen en dat ze al drie maanden geleden was overleden. Dat is wat er in onze steden gebeurt. In onze steden wonen veel geïsoleerde mensen zonder enig sociaal netwerk. Dit is ongelooflijk in een stad als Amsterdam met een bevolking van bijna 900.000 mensen uit ongeveer 190 landen.
Eenzaamheid is een enorm probleem.
Meestal richten we ons op de materiële armoede, die essentieel is. Maar relationele armoede verdient ook aandacht. Eenzaamheid is een enorm probleem. Het beïnvloedt de geestelijke gezondheid van mensen, het veroorzaakt depressies en opent de geest voor negatieve gedachten die niet opbeurend zijn.
Toen God de mensheid schiep, zoals geschreven staat in Genesis 2:18, zei God dat het niet goed is voor de mens om alleen te zijn. God kent de negatieve effecten van eenzaamheid. We zijn gemaakt om deel uit te maken van gemeenschappen. Een Afrikaans spreekwoord zegt dat een boom nog geen bos maakt. De uitdagingen van het leven en de ervaringen van mensen zijn de oorzaak van eenzaamheid.
Laten we op elkaar letten en elkaar aansporen tot liefde en goede daden, en in plaats van weg te blijven van onze samenkomsten, zoals sommigen doen, elkaar juist bemoedigen, en dat des te meer naarmate u de dag van zijn komst ziet naderen. – Hebreeën 10: 24-25
Het is een voorrecht om als volgelingen van Jezus te mogen zorgen voor mensen die op ons pad komen.
Mensen die Jezus volgen, hebben het voorrecht om deel uit te maken van een gemeenschap van gelovigen, waar we onze uitdagingen en onze zegeningen kunnen delen. De kerk is geen perfecte gemeenschap, maar de zegen van het behoren tot een gemeenschap van gelovigen kan niet genoeg benadrukt worden. Jezus beval ons (zoals geschreven in het evangelie van Matteüs 22:37-40) om God lief te hebben en onze naasten lief te hebben. Het is een voorrecht om als volgelingen van Jezus te mogen zorgen voor mensen die op ons pad komen.
Wist je dat je Moses ook uit kunt nodigen om te komen spreken in jouw kerk of gemeente? Hij komt jullie graag uitdagen om de wereld dichtbij én ver weg een beetje mooier te maken. Moses neemt jouw kerk of gemeente mee in thema's als kerk zijn in de buurt, ecologische gerechtigheid en ontwikkelingssamenwerking.
Onze buren zijn niet zomaar buren. Onze buren zijn iedereen die dagelijks op ons pad komt. Jezus openbaarde deze waarheid aan de mensen van zijn tijd met het verhaal van de Samaritaan zoals geschreven staat in het evangelie van Lukas 10:25-37. Het is zeker de moeite waard om deze tekst eens te lezen. Jezus behandelt daar de vraag wie je naaste is. In het verhaal werd een man beroofd op weg naar Jericho en halfdood achtergelaten. Een priester en een Leviet zagen de man en deden niets om het slachtoffer te helpen, maar toen een Samaritaan ter plaatse kwam, had hij medelijden met het slachtoffer en zorgde voor hem. Jezus zei tegen de wetgeleerde dat hij hetzelfde moest gaan doen als de Samaritaan.
Er zijn zó veel eenzame mensen om ons heen. Je hoeft niet ver te gaan om ze te vinden.
Het voorrecht om Jezus Christus te volgen, is een voorrecht om goed te doen. Goed doen is wat Jezus kwam doen en dat is wat hij verwachtte dat we zouden blijven doen. Meestal worden we zo in beslag genomen door onze eigen uitdagingen, dat we de behoeften van anderen niet meer zien. Er zijn zó veel eenzame mensen om ons heen. Je hoeft niet ver te gaan om ze te vinden.
Probeer eens te glimlachen naar mensen die je onderweg tegenkomt, in de bus, in de trein en op straat. Als je de kans hebt, probeer dan een gesprek aan te knopen met mensen die je ontmoet. Verbinding maken en een relatie opbouwen is dé oplossing tegen eenzaamheid. Jij kunt de verbindende schakel zijn.
Zo is de kerk een gastvrije plek voor mensen die eenzaam zijn.
De lokale kerk is de hoop van de grotere gemeenschap. De kerk als het licht van de wereld en het zout van de aarde heeft de autoriteit en mogelijkheden gekregen om een zegen te zijn voor hun grotere gemeenschap. Zo is de kerk een gastvrije plek voor mensen die eenzaam zijn. De kerk kan ook deelnemen aan verschillende projecten om mensen uit hun isolement te halen.
In Amsterdam houdt onze kerk zes dagen per week de deur open. Op maandag is er koffie en thee en worden mensen uitgenodigd om ons naaiproject te bezoeken. Op dinsdag zorgen we voor het ontbijt voor kinderen die zonder eten naar school gaan, op woensdag staat de deur open voor wie gratis juridisch advies nodig heeft, op donderdag zorgen we voor een gratis diner voor de buurt en gratis ruimte voor ouders om hun kinderen mee te nemen om te spelen. Op vrijdag kunnen ouders hun kinderen brengen voor huiswerkbegeleiding. Het belangrijkste doel van al deze activiteiten is om mensen in verbinding te brengen met de kerk en met elkaar. Overal waar een plaatselijke kerk is, mag niemand eenzaam zijn.
Ik geloof dat we als kerk blijvend verschil kunnen maken.
Dit is waar het bij Tearfund ook om draait: kerken en gelovigen mobiliseren om Jezus te volgen door goed te doen, de armen te voeden, naakten te kleden, mensen uit hun isolement te halen, gemeenschappen op te bouwen. Ik geloof dat we een blijvend verschil kunnen maken in onze steden als we als kerken samenwerken om in deze behoeften te voorzien.