Ze zit tegenover mij. Uiteraard op anderhalve meter afstand. Anneke is halverwege de veertig, heeft een vrolijk, open gezicht en bruist zodra je haar ontmoet. Ze is het niet gewend om geïnterviewd te worden. Liever stelt zij de vragen. En toch vindt ze het leuk om te vertellen over haar reis. Een reis door culturen, geloven en landsgrenzen heen. En hoe langer we praten, hoe leuker het wordt. 

Mijn koffers stonden nog gepakt. Ik besloot hem achterna te gaan.

Verlangen naar avontuur 

‘Het begon al bij mijn studiekeuze’, zo begint Anneke. ‘Ik koos voor de studie Tropische cultuurtechniek en achteraf waren twee dingen daarin bepalend. Het eerste was de zoektocht naar avontuur en het onbekende. Het tweede de keuze om iets te doen aan onrecht en ongelijkheid.’  Anneke maakt haar opleiding af en vertrekt achtereenvolgens naar Sri Lanka en Soedan. ‘Dat was misschien wel de mooiste tijd in mijn werkend leven’, zegt ze met een glimlach en ik vraag haar waarom. ‘Je bent zo praktisch bezig. Je ziet de problemen, bent in gesprek met de mensen die het aangaan en gaat samen aan de slag.’ 

Curaçao

Ze is nog maar net terug in Nederland als ze haar man leert kennen. ‘Hij woonde en werkte op Curaçao. Mijn koffers stonden nog gepakt en ik voelde mij eigenlijk niet helemaal thuis in mijn nieuwe baan. Ik besloot hem achterna te gaan.’ Anneke en haar man krijgen vier kinderen en uiteindelijk blijft het gezin elf jaar op Curaçao. ‘Als je mij van tevoren verteld had dat ik daar elf jaar zou wonen, had ik het niet gedaan. Wat mij betreft is twee of drie jaar op één plek meer dan genoeg. Maar op een of andere manier is het zo gelopen. Het was ook een fijne plek om met jonge kinderen te wonen.’ Anneke werkt voor allerlei sociale projecten op het eiland. Maar als de kinderen groter worden, wordt ze onrustig. ‘We wilden eigenlijk wel weg uit Curaçao, maar wilden eigenlijk ook nog niet terug naar Nederland.’ 

De wereld rond

De man van Anneke kan met zijn laptop overal werken en dus besluit het gezin een wereldreis te gaan maken. ‘We wilden de kinderen wel structuur bieden. Dus de ene drie weken werkte mijn man en gaf ik de kinderen thuisonderwijs. De andere drie weken reisden we.’ Ze beginnen in Zuid-Amerika, gaan door naar Afrika, via Israël belanden ze in Azië en uiteindelijk eindigen ze in Noord-Amerika. 

Als ik Anneke vraag wat de meest indrukwekkende plek is, moet ze even nadenken voor ze kan antwoorden. ‘Eigenlijk kan ik daar oprecht geen antwoord op geven. Elk land heeft iets eigens. Neem nou Chili: Daar kon je een dag rijden en drie auto’s tegenkomen. De natuur was daar zo indrukwekkend. In Zuid-Afrika waren de contrasten weer heel groot. En in Oeganda zagen we het begin van de Nijl.’

Genieten van onderweg zijn

Voor veel reizigers gaat het om hoogtepunten, wereldwonderen of specifieke bestemmingen. ‘Dat is reizen voor mij niet’, vertelt Anneke. ‘Ik hou van het onderweg zijn, van het nomadenbestaan. Ik vind het leuk om mij te laten verrassen door nieuwe dingen.’ 

 

Nu zit het gezin alweer drie jaar in Nederland. Het liefst zouden Anneke en haar man weer verder trekken, maar vanwege de kinderen doen ze dat nu niet. ‘Ik word wel onrustig. Na een tijdje denk ik: Is dit het dan? Wat is mijn bestemming? Misschien hoop ik het ooit te vinden. En zolang dat niet zo is, wil ik onderweg zijn.’

Toch houdt Anneke ook erg van Nederland. ‘Veel Nederlandse reizigers spreken negatief over Nederland, maar dat heb ik absoluut niet. Natuurlijk zijn er in Nederland gewoontes waar ik me aan irriteer of over verwonder, maar hoe meer ik reis, hoe meer ik ontdek dat Nederland een van de betere plekken op de wereld is om te wonen.’ 

Als je de kunst verstaat van het luisteren, zijn er zoveel inspirerende en leerzame verhalen.

Je steeds opnieuw laten verwonderen

Voor Anneke is het rondreizen een way of life. Anneke: ‘Ik vind het gewoon mooi om elke dag opnieuw verwonderd te raken. Daarin voel ik het leven. Ik geniet van de ontmoetingen met mensen en op reis ontmoet je altijd nieuwe mensen. Als je de kunst verstaat van het luisteren, zijn er zoveel inspirerende en leerzame verhalen.’

Voor de kinderen is een vaste plek nu belangrijk. En dat betekent dat de reisplannen van Anneke en haar man voor even de ijskast in gaan. ‘We blijven voor de kinderen voorlopig hier. Tenzij we een duidelijke roeping van God ervaren om naar het buitenland te vertrekken. Dan gaan we!’

Afbeelding
Lokaal & Eigenaarschap

Lokaal & Eigenaarschap

In ons werk is eigenaarschap een belangrijke drijfveer. We sturen daarom zelf geen teams uit, maar werken altijd via lokale organisaties en kerken.