Tearfund-collega Simone Verbree kocht ooit een jaar lang geen kleding. Zelfs niet tweedehands. 'Ik ben helemaal niet zo'n duurzaamheidshippie hoor, maar met al die goedkope kleding houden we wel een onrechtvaardige industrie in stand.'
Onze kledingkast is eerder te vol dan te leeg
'Hoe lang het geleden is dat ik iets splinternieuws heb gekocht? Zo'n twee maanden terug, dit blauwe vest. Ik draag kleding echt altijd helemaal af, maar in het vorige vest kwamen gaten te zitten. Dat durfde ik niet meer naar kantoor hier aan. Dat is de grens om iets te vervangen voor mij.'
Zuinige ouders
Aan het woord is de goedlachse dertiger Simone, die zich niet meer zo goed kan herinneren wanneer haar bewust 'groene' koopgedrag is ontstaan. 'Mijn ouders waren ook al wel erg van het hergebruik en lang met dingen doen. Maar dat was denk ik meer uit zuinigheid dan perse uit zorg voor de industrie er achter of voor de schepping.'
Bomvolle binnensteden
Zelf begon ze steeds meer moeite te krijgen met de bomvolle binnensteden op zaterdag, waar kleding wordt geshopt dat het een lieve lust is. "Zonder dat mensen beseffen dat we met ons koopgedrag een industrie van uitbuiting en onrecht in stand houden. Terwijl onze kledingkast vaak genoeg al uitpuilt."
Rekening betalen
Haar werk voor Tearfund heeft Simones verlangen naar een rechtvaardiger en duurzame levensstijl alleen maar versterkt. 'Bij Tearfund werken we veel samen met gemeenschappen die de rekening moeten betalen voor ons gedrag hier in West-Europa. Op het gebied van klimaatverandering, maar ook alle goedkope kleding die wij voor het grijpen hebben. In bijvoorbeeld Bangladesh zie je dat die heel vaak onder ongezonde, gevaarlijke en uitbuitende omstandigheden wordt gemaakt. Daar wil ik geen onderdeel van zijn.'
Hoe lang zou ik zonder nieuwe kleding kunnen?
'Ik vond het leuk om mezelf een uitdaging te geven. Hoe lang zou ik zonder nieuwe kleding kunnen? Maar ik deed het ook om anderen te inspireren. Het gesprek op gang brengen over hoe normaal we het vinden om het zoveelste shirtje of jurkje te kopen, zonder echt over de gevolgen na te denken. En over de vraag hoeveel kleding we eigenlijk nodig hebben.'
En dat gesprek kwam zeker op gang. ''Wat knap dat jij dat kan', regeerden mensen dan.' Simone kon ook vertellen over het waarom achter deze radicale keuze. 'Ik wil mensen helemaal niet veroordelen of dwingen, dat werkt sowieso niet. Ik zie dat bij veel mede-christenen dit soort duurzame lifestyle-keuzes nog niet zo zijn ingeburgerd. Dat vind ik ik jammer, want de Bijbel roept ons hier wel toe op. Dus als ik iets over mijn keuzes kan delen, doe ik dat graag.'
'Maar die goedkope kleding hangt toch al in de winkel, dan kan ik die toch net zo goed kopen?' is een vraag die ze ook veel hoorde. Simones antwoord: 'Maar als ik het het dan niet koop, hoeft er in ieder geval geen nieuwe gemaakt te worden om weer aan te vullen!
Bij een superleuke rok kon ik de verleiding niet weerstaan
'Toen ik een superleuke rok zag hangen, zwichtte ik voor de verleiding en kocht ik hem toch. Eenmaal thuis dacht ik 'Ja Simone, nu komt het er op aan. Als het echt pijn doet, houd je het dan ook vol?' Toen heb ik hem toch nog teruggebracht. En sportkleding koop ik wel nieuw trouwens.' Lachend: 'Daar wordt natuurlijk zo in gezweet, dan ruik ik wel graag alleen mijn eigen transpiratie'
Rookworst bij stamppot is mijn guilty pleasure
'Dat is helemaal waar. Dit kost me niet zo heel veel moeite. Mensen die heel gelukkig worden van shoppen zullen hier veel meer moeite mee hebben. Je kiest misschien bij duurzame keuzes als eerste voor dingen die het meeste pijn doen. Maar hoe je omgaat met kleding is maar een van de vele voorbeelden van bewuste keuzes die je kunt maken. Denk aan vliegen, vlees eten, zonnepanelen. Op andere vlakken doen die keuzes bij mij meer pijn.'
'Mijn man en ik proberen ook babyspullen vrijwel allemaal tweedehands te kopen. Als dat dan niet goed lukt, denk ik vaak genoeg 'niet zo moeilijk doen, dan kopen we gewoon een nieuwe'. Maar juist op die momenten komt het er op aan om niet op te geven.'
Simone wil niet het beeld geven dat ze het allemaal zo geweldig doet qua duurzaamheid en onrecht bestrijden. 'Ik eet nog met ontzettend veel smaak een totaal niet 'groene' rookworst bij de stamppot hoor. Dat is echt mijn guilty pleasure.'
Misschien ontdek je dat je al 15 t-shirts hebt
'Begin met kijken naar wat je hebt. Neem eens de tijd om voor je kast te gaan staan en te kijken wat daar allemaal in ligt en hangt. Tel bijvoorbeeld eens het aantal t-shirts wat je hebt. Misschien kom je er achter dat je er wel 15 hebt, dan kun je deze zomer dus elke dag een schoon shirt aandoen en dan pas na 2 weken weer hoeven wassen. Dat gaat je denk ik al erg helpen met je bewust te worden van wat je al hebt. En geeft ook meteen antwoord op de vraag 'Heb ik dat 16e t-shirt nog echt nodig?''
'En er is een heel goed Tearfund-artikel over waar je wel duurzame en eerlijke kleding kunt kopen. Daar kijk ik nog regelmatig op. Maar er zijn tegenwoordig ook regelmatig kledingruil party's in kerken of op festivals. Dat is ook een hele leuke manier om je garderobe duurzaam te verversen. Dan maak je er ook nog een feestje van!'