Kerken in Syrië samen in beweging voor de getroffen bevolking

Tearfund werkt in Syrië samen met onze partnerorganisatie die is gevestigd in Beiroet, Libanon. Vanwege problemen rond de veiligheid en toegang tot Syrië, maakt deze partner voor de uitvoering van haar projecten gebruik van de relatie met een netwerk van lokale kerken die actief zijn onder de meeste kwetsbare gemeenschappen. We spraken met de woordvoerder van dit netwerk, die we - evenals onze lokale partner -  vanwege veiligheidsredenen niet bij naam noemen.

Wat ging er door je heen tijdens de aardbevingen?

“Ik was op het moment van de eerste aardbeving op 6 februari in Libanon en mijn eerste reactie was ontkenning: dit kan niet waar zijn. Maar toen er steeds meer nieuws over de omvang van de ramp naar buiten kwam, ben ik gaan bellen met zo ongeveer al onze contacten en lokale kerken in Syrië. De mensen die ik aan lijn kreeg, waren zichzelf niet meer, en anderen konden er gewoon niet over praten en wilden gelijk overgaan tot actie. Ze zijn enorm getraumatiseerd, en doordat er veel naschokken zijn, blijven mensen ook heel bang."

De aardbeving van gisteren (20 februari) bevestigt dat, ook al duurde het eigenlijk maar heel kort. Iets van 6 of 7 seconden. Mensen schreeuwen en alles ging heen en weer. Net of er een enorme donder en bliksemstorm was.

Welke verhalen kreeg je te horen?

“Een vrouw met wie we veel samenwerken, verbleef 48 uur na die eerste beving in de auto met haar oude en zieke ouders uit angst om terug te gaan naar haar huis met al die naschokken. Een bisschop van een van de orthodoxe kerken was op bezoek bij zijn zus in Aleppo. Ze gingen samen naar het huis van hun ouders, toen de grond begon te bewegen. Hij vertelde dat hij tegen God zei: `Als U wilt dat ik nu dood ga, dan ben ik er klaar voor’. Ze renden naar een deel van het huis waarvan ze dachten dat het veilig was en zijn daar lang gebleven. Toen hij uiteindelijk naar buiten ging, stortte het huis van de buren in. De bisschop vertelde dat mensen in paniek waren en radeloos de straat op renden. Tegelijkertijd was hij dankbaar voor zijn aanwezigheid op dat moment. Hij was daar waar hij kon helpen.”

Hoe is de situatie nu?

“Er heerst nog steeds veel angst. Veel mensen durven niet terug te gaan naar hun huis totdat de overheid de huizen heeft verstevigd. Ik zat in Libanon, maar ook voelde ik de aardbeving. Ik was best best bang toen de lamp aan het plafond heen en weer begon te slingeren. Ik dacht: welke enorme angst moeten de mensen in Syrië wel niet hebben gevoeld? Iemand van ons team die in het getroffen gebied woont, verblijft momenteel bij haar ouders omdat ze niet terug durft naar haar appartement op de 6e verdieping. Een andere collega woont momenteel in een kelder van een gebouw, ook uit angst voor instortingsgevaar van zijn woning.”

Hoe blijf je hoopvol?

“Er gebeuren veel goede dingen. De kerken hebben veel respect en vertrouwen van gemeenschappen. De eerste levering van de noodhulp die binnenkwam, kwam via de kerken. De bisschop heeft een heel netwerk via WhatsApp opgezet voor alle hulpverlening. We werken nu met heel veel nieuwe kerken die we voor de aardbeving niet kenden of waar we zelfs nooit van hadden gehoord. Allerlei kerken werken nu samen terwijl ze dat voor de aardbeving niet deden. Een van de Syrische dominees zei: ‘God is in control. We trust Him.’ Dit geeft mij hoop, hoe triest de situatie ook is. Het stimuleert ons om door te gaan met ons werk.”

Tearfund werkt met Dorcas, EO Metterdaad, Red een Kind, Woord en Daad en ZOA samen in het Christelijk Noodhulpcluster. Bij grote rampen en crises komt het Christelijk Noodhulpcluster snel in actie.