'Gelukkig wie vanwege gerechtigheid vervolgd worden'

Misschien herken je het, dat als je de Bijbel leest je soms met je wenkbrauwen fronst. Omdat je woorden leest die zó tegen je natuur in gaan dat je je afvraagt hoe God dit bedoeld kan hebben. 

Eén van die teksten is wat mij betreft Matteüs 5:10: ‘Gelukkig wie vanwege de gerechtigheid vervolgd worden, want voor hen is het koninkrijk van de hemel.’ Gelukkig, gezegend zijn… als je met tegenslag en méér dan dat: met vervolging te maken hebt, kan dit echt!? 

'Wat als'

Ja, ik heb het met eigen ogen gezien. In Myanmar bijvoorbeeld, bij de christelijke minderheid die óndanks actieve tegenstand de keus maakt om zich als burgers van Gods koninkrijk in te zetten voor hun dorp of stad. Omdat ze geloven in ‘God dienen is mensen dienen, mensen dienen is God dienen’. 

Zelf moet ik dan altijd terugdenken aan wat mijn opa mij leerde toen hij erachter kwam dat ik bang was mijn geloof te verliezen als ik onder druk gezet zou worden. ‘Onthoud een ding, jongen’, zei hij, ‘God stopt niet in je broekzak wat je volgende week nodig hebt; dat geeft Hij je namelijk volgende week.’ 

Ik ben het nooit meer vergeten. Ik hoef me niet druk te maken over de ‘wat als’ vraag; ik mag me vandaag de dag inzetten op de plek die God me heeft toebedeeld.

Moedig

Jij en ik, we hoeven ons niet te vergelijken met christenen die onder grote druk goed blijven doen, in de zin van: zij doen het ‘echte’ werk. Als je hen bemoedigt, is mijn ervaring, dan vertellen ze jou dat ze respect voor je hebben dat je in een post-christelijke samenleving zonder geloofsvervolging overeind blijft. Het is me meermaals overkomen, dat christenen in de verdrukking met vertellen dat ze voor mij bidden…

Zullen we danken voor hun geloof en blij zijn met wat daar – onder druk – aan goeds gebeuren mag? En zullen we God vragen ons moedig te maken om op onze eigen plek een leven van dienstbaarheid te leven?