Doneer

Tien gulden per maand, hij weet het nog goed, kostte zijn saxofoonles van die al wat oudere leraar in Dordrecht. Dat konden zijn ouders nog net betalen. En de saxofoon  zag er zo prachtig glimmend uit, dus dat moest het worden voor de kleine Bas. Een paar jaar later verruilde hij de sax voor de gitaar; daar kon je namelijk veel beter herrie mee maken. En herrie moest er gemaakt: ‘Want als puber ben je natuurlijk boos op de hele wereld.’

Werden we opeens gevraagd voor een festival in Mexico

Bijna acteur

Het scheelde daarna niet eens zoveel of Bas had nu een carrière als acteur gehad in plaats van een loopbaan als muzikant. Hij was al bezig met theaterstukken maken, schreef daar al muziek voor en werd aangenomen op de drama-opleiding in Zwolle. Maar tegelijkertijd werd het bandje dat hij met een vriend begon, Anderson, populair in het buitenland. ‘Het was de tijd dat internet opkwam en je opeens de hele wereld als publiek kon hebben. Wilde een festival in Mexico opeens dat we daar kwamen spelen.’

Rafeltje

Moe en murw van het intensieve touren, begint Bas in 2011 het Nederlandstalige en veel persoonlijker project ‘Mensenkinderen’. Onder die naam brengt hij ook drie albums met gezangen uit. Later volgt nog een reeks singles met zijn dance-act Dansu. Rode draad: ‘Het leven is niet perfect, dus mijn muziek ook niet. Ik houd er niet van als alles helemaal glad getrokken wordt. Ik houd juist van dingen die niet helemaal kloppen; het mag best een rafeltje hebben.’

Lukt het je om een connectie te maken met mensen?

Veel mensen dromen van een carrière als muzikant, maar die droom komt zelden uit. Hoe is dit jou wel gelukt?

‘Toen ik 19 was volgde ik een Bijbelschool in Zuid-Afrika. Daar riep een spreker ons op om onze dromen en verlangens eens uitgebreid op papier te zetten. Ook omdat daar vaak het raakvlak zit van wat God met jouw leven wil. Ik zie me nog zitten op strand, bladzijden schreef ik vol in mijn notitieboekje. Over dat ik liedjes wilde gaan maken. Niet voor het geld, maar om mensen te bereiken, een hart onder de riem te steken. Dat ik de wereld over wilde reizen daarmee. Het is ongelofelijk, maar die dromen zijn allemaal uitgekomen. Ik had dus best al vroeg een duidelijk doel, dat helpt zeker. Maar toen met Anderson merkte ik ook gewoon dat mensen onze liedjes tof vonden, dat het aansloeg wat we maakten. En daar gaat het natuurlijk om; dat het je lukt om een connectie te leggen met mensen.’

Je bent al best lang ambassadeur van Tearfund, wat heb jij met deze club?

‘Net zoals Tearfund aandacht heeft voor het kwetsbare, heb ik dat in mijn liedjes ook. Tegelijk wil mensen nooit als alleen maar ‘zwak’ of ‘eenzaam’ neerzetten. Iedereen heeft een bepaalde kracht. Die gelijkwaardigheid en wederkerigheid zie ik ook terug bij Tearfund. Een paar jaar geleden mocht ik in Combodja een aantal projecten bezoeken en daar viel me dat ook op. Tearfund was daar vooral bezig de gemeenschap zélf in hun kracht te zetten en daar kwamen prachtige dingen uit. Daar leerde ik ook dat ‘armoede’ een heel relatief begrip is. Terug in Nederland ervoer ik namelijk opeens heel veel armoede. Maar dan qua ontevredenheid, haast, altijd meer willen en individualisme.’

Mijn inspiratie haal ik uit flarden van gesprekken

Hoe probeer jij zelf thema’s als rechtvaardigheid en duurzaamheid vorm te geven in je dagelijks leven?

‘Door in kleine stapjes te doen wat ik kan. Ik koop alleen tweedehands spullen, tenzij het echt niet anders kan. Nou scheelt het wel dat ik vooral van oude gitaren houd, die klinken ook veel beter dan gloedje nieuwe. Zonnepanelen op het dak vind ik vanzelfsprekend. Maar het belangrijkste voor mij als muzikant blijft toch de kwetsbaren een stem geven in mijn liedjes. Mijn inspiratie haal ik uit flarden van gesprekken die ik opvang, maar ook vaak uit documentaires. Die kijk ik heel graag om inzicht in bepaalde ontwikkelingen te krijgen. Dan zit ik met mijn notitieboekje op schoot te kijken. Voor als er een mooie zin voorbijkomt die ik kan gebruiken voor een liedje.’

Je vindt de muziek van Bas op Spotify (Zoek op 'Mensenkinderen'). Op vrijdagavond 19 augustus speelt Mensenkinderen op het Graceland-festival in Zeewolde. 

Kerk & Community

Kerk & Community

Kerken vormen het hart van ons werk. In binnen- en buitenland werken we met de kerk om verschil te maken, omdat we geloven in de kracht van de kerk.
Lees meer »
Lokaal & Eigenaarschap

Lokaal & Eigenaarschap

In ons werk is eigenaarschap een belangrijke drijfveer. We sturen daarom zelf geen teams uit, maar werken altijd via lokale organisaties en kerken.
Lees meer »